بررسي ويژگي هاي روانسنجي مقياس خودارزشيابي هاي مركزي

Investigation of Psychometric Properties of Core Self-Evaluations Scale

پژوهش حاضر با هدف بررسي ويژگي هاي روانسنجي مقياس خودارزشيابي هاي مركزي ساخته جاج، ارز، بونو و تيورسن (2003) انجام شد. بدين منظور 219 نفر از كاركنان دانشگاه هاي شهيد چمران و علوم پزشكي اهواز به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند و پرسشنامه هاي پژوهش را تكميل كردند. بررسي همساني دروني سوالات پرسشنامه با روش آلفاي كرونباخ و همبستگي هر سوال با نمره كل آزمون نشان داد اين مقياس از پايايي قابل قبولي برخوردار است. به منظور بررسي اعتبار (روايي) مقياس خودارزشيابي هاي مركزي از چند روش استفاده شد. اول) تحليل عامل اكتشافي با روش مولفه هاي اصلي و چرخش واريماكس، مطابق با انتظار نشان داد كه چهار صفت عزت نفس، خودكارآمدي تعميم يافته، جايگاه مهار و عصبيت از يك عامل تحت عنوان خودارزشيابي هاي مركزي تشكيل مي شوند. دوم) تحليل عامل تاييدي نشان داد به استثناي يكي از ماده ها، ساير ماده هاي اين مقياس به طور معني دار روي يك عامل بار گذاشتند. سوم) نتايج حاصل از بررسي اعتبار همگرا نشان داد مقياس خودارزشيابي هاي مركزي با مقياس هاي عزت نفس، جايگاه مهار و خودكارآمدي تعميم يافته رابطه مثبت و با مقياس ويژگي شخصيتي عصبيت رابطه منفي داشت. چهارم) نتايج حاصل از اعتبار تجربي نشان داد مقياس خود ارزشيابي هاي مركزي با ملاك مهم خشنودي شغلي رابطه دارد. پنجم) نتايج حاصل از اعتبار افزايشي با استفاده از تحليل رگرسيون سلسله مراتبي نشان داد مقياس خود ارزشيابي هاي مركزي وراي اثر عامل خودارزشيابي هاي مركزي و چهار صفت مركزي، خشنودي شغلي را پيش بيني كرد. در مجموع يافته هاي تحقيق نشان دادند كه مقياس خود ارزشيابي هاي مركزي همسان با پژوهش هاي انجام شده در غرب از يك عامل تشكيل شده است و از اعتبار و پايايي قابل قبولي برخوردار است. در نتيجه از آن مي توان براي سنجش اين سازه در كاركنان ايراني استفاده كرد.

This study aimed to examine the psychometric properties of 12-items Core Self Evaluations Scale (CSES) developed by Judge, Erez, Bono, and Thoresen (2003). Two hundred nineteen employees from Shahid Chamran and Jundi Shapoure medical Sciences Universities who were randomly selected were being surveyed. Cronbach’s alpha was 0.71 and item-total correlations ranged from .25 to .61, indicating high internal consistency. The validity of the scale was confirmed through multiple ways. First, in consistent with our expectation, exploratory factor analysis using principal components and varimax rotation showed that four core traits including self esteem, generalized self efficacy, locus of control, and neuroticism loaded significantly on a single factor: Core Self-Evaluations. Second, confirmatory factor analysis indicated that except for one item, all items of CSES loaded significantly on a single factor. Third, CSES was positively correlated with self-esteem, generalized self-efficacy, and locus of control, and negatively correlated with neuroticism that indicates convergent validity of the CSES. Fourth, CSES was significantly correlated with job satisfaction as an important variable that indicates empirical validity of the CSES. Fifth, hierarchical regression analyses revealed that CSES predict job satisfaction score beyond the core self- evaluations score and the four core traits. In sum, the results showed that the CSES is a valid and reliable scale for measuring Iranian core self evaluations.