جايگاه منع شكنجه در حقوق كيفري ايران و اسناد بين المللي

The Status of Torture in the Iranian Criminal Law and International Instruments

از جمله رفتارهاي غير انساني كه براي اخذ اقرار يا اطلاعات از سوي متهم يامطلع صورت مي گيرد اذيت و آزار روحي و جسمي متهم و مطلع است كه در حقوق كيفري تحت عنوان شكنجه مورد بحث و بررسي قرار مي گيرد اين رفتار در حقوق كيفري اسلام شديداً منع شده و اطلاعات كسب شده از اين طريق ارزش اثباتي ندارد در اسناد بين المللي و منطقه اي نيز ضمن منع اعمال شكنجه از كشورها خواسته شده است كه ترتيباتي مقرر دارند تا ماموران مرتبط با متهمان و مظنونان از اين روش استفاده نكنند در حقوق ايران گرچه قانون اساسي ايران بر مبناي شريعت تمامي انواع شكنجه را ممنوع اعلام كرده و متخلفان از آن را مستحق مجازات دانسته است در قانون مجازات اسلامي آن را در سطح محدودي جرم انگاري كرده و راه را براي سو استفاده از ان باز گذاشته است اخيراً قانوني در اين خصوص به تصويب رسيده است كه بيشتر به قواعد اخلاقي مي نمايد و فاقد ضمانت اجراي لازم است در اين تحقيق ضمن بررسي مفهموم شكنجه در حقوق ايران و اسناد بين المللي آثار آن مورد مطالعه قرار گرفته و تدابير قانوني ايران در تطبيق با اقدامات بين المللي و حقوقي كيفري اسلام نقد شده است .

One of the inhuman conducts which may be used in order to take confession from the accused or information from others is torture which has been forbidden and criminalized in the Islamic and Iranian criminal law. In addition, there are certain international and regional instruments which recommend or require the countries to take appropriate measures in their domestic laws to combat torture. Recently the Iranian parliament has enacted a legislation to protect the rights of people and combat torture. Although the legislation is a step forward in combating torture, the sanctions for its violation are not very clear. This article first discuses the concept of torture. Then the measures adopted by the Iranian legislator and those provided in international instruments will be examined.