بررسي اثرات مختلف توريهاي آغشته شده با پيروتروييدها بر روي نژاد هاي حساس و مقاوم آنوفل استيفنسي

Study of Different Effects of Nets Impregnated with Different Pyrethroids on Susceptible and Resistant Strains of Anopheles stephensi

مقدمه و هدف : پشه بند هاي آغشته شده به حشره كش هاي پيروتروييد داراي اثرات بيولوژيكي متعددي هستند كه باعث محافظت افراد در مقابل گزش پشه ها مي شوند. مطالعه حاضر اثر حشره كشي ، تحريك كنندگي و جلوگيري از خونخواري توريهاي آغشته شده به حشره كشهاي پيروتروييد را درآزمايشگاه بر روي نژاد هاي حساس (BEECH ) و مقاوم (DUB234 ) آنوفل استيفنسي مورد مطالعه قرار داده است. روش كار: در اين مطالعه تجربي پشه هاي ماده 5-3 روزه بطور انفرادي در يك قفس به اندازه 25×25×25 سانتيمترآزمايش شدند. به محض نشستن پشه بر روي ضلع فوقاني قفس كه با حشره كش پيروتروييد آغشته شده بود و شروع خونخواري بر روي دست آزمايش كننده، ساعت ثانيه شمار به كار ميافتاد و زمان صرف شده قبل از اولين پرواز و همچنين مجموع زمانهايي كه بعد از آن پشه در مدت 15 دقيقه تست بر روي قسمت آغشته شده قبل از هر پرواز نشسته بود را ثبت و براي محاسبه مجموع زمان(Accumulated time) مورد استفاده قرار گرفت. نتايج: بر اساس زمان صرف شده قبل از اولين پرواز اختلاف معني داري بين پشه هاي حساس و مقاوم كه از طريق توريهاي آغشته شده با پرمترين و آلفاسايپرمترين خونخواري كرده بودند نبود. اين اختلاف در مورد دلتامترين معني دار بود. ميانگين مجموع زمان در مورد هر سه حشره كش تست شده در پشه مقاوم بطور معني داري طولاني تر از پشه حساس بود. درصد خونخواري پشه هاي مقاوم از طريق توري آغشته شده به پرمترين و دلتامترين در مقايسه باپشه حساس بيشتر بود هر چند اين اختلاف فقط در رابطه با پرمترين معني دار بود . اين موضوع در مورد آلفا سايپرمترين برعكس و از نظر آماري معني دار نبود. ميزان مرگ و مير در پشه حساس با پرمترين و آلفاسايپرمترين بالا بود اما پشه مقاوم در مقابل اين اثر مقاومت نمود. نتيجه نهايي: نتايج ما اين ايده را كه كاهش تحريك پذيري در پشه هاي مقاوم و متعاقب آن زمان طولاني تماس آنها با توريهاي آغشته شده به حشره كش، دوز بالاي مورد نياز براي كشتن اين پشه ها را جبران ميكند، تاييد نمي نمايد كه اين امر ميتواند اثرات منفي بر روي محافظت فردي و يا اجتماعي مورد انتظار از پشه بندهاي آغشته شده با حشره كشهاي پيروتروييد داشته باشد. هر چند در افريقاي غربي جاييكه آنوفل گامبيه در طبيعت مقاومت بالايي دارد ، هنوز توريهاي آغشته شده به حشره كش بخوبي بر روي آنها موثر ميباشد.

Introduction & Objectives: A laboratory study was carried out to investigate the insecticidal, irritant and anti-feeding effects of nets treated with various pyrethroids against susceptible and highly pyrethroid resistant strains of An. stephensi. Materials & Methods: Tests were carried out inside a mosquito cage measuring 25×25×25 cm where mosquitoes were offered the opportunity to feed blood on an arm through the top face of the cage which had been pyrethroid treated. Results: With all the pyrethroids tested, the resistant strain spent a longer time in contact with a treated net, which was in contact with a human arm, than did the susceptible strain. With permethrin the resistant strain fed significantly more successfully through the treated netting than did the susceptible strain. With deltamethrin there was a non-significant tendency in the same direction in comparing the two strains. However, with alphacypermethrin there was a non-significant tendency in the reverse direction. After 15 min in the cage which tested for the ability to feed through a pyrethroid treated net, observed mortality was higher with the susceptible than the resistant strain. Conclusion: Thus there was no sign that the longer resting of the resistant strain on treated netting would compensate for the fact that a higher dose was needed to kill this strain. Such compensation had been suggested with the West African An. gambiae where treated nets continue to work well against a highly resistant wild population. However this does not seem to apply to our resistant An. stephens.