تاثير تمرين هوازي همراه با افزايش مقاومت درحركت قفسه سينه بر كارايي تهويه و عملكردهاي ريوي دانشجويان غيرفعال

The Effect of Aerobic Training with Increased Resistance of Chest Wall Movement on Ventilatory Efficiency and Pulmonary Functions of Untrained Students

هدف از اين تحقيق، تعيين تاثير 4 هفته تمرين هوازي همراه با افزايش مقاومت در حركت قفسه سينه بر كارايي تهويه و عملكردهاي ريوي دانشجويان غير فعال بود. به اين منظور18 دانشجوي مرد غيرورزشكار، كه براي شركت در تحقيق داوطلب شده بودند، به دو گروه 9 نفري(گروه تجربي با ميانگين قد 33/176سانتي متر، وزن64/72 كيلوگرم و VO2max29/42 ميلي ليتر بر كيلوگرم بر دقيقه و كنترل با ميانگين قد 88/173سانتي متر، وزن55/70 كيلوگرم و VO2max 68/42 ميلي ليتر بر كيلوگرم بر دقيقه) تقسيم شدند. هر دو گروه به مدت 4 هفته، 3 جلسه در هفته و به مدت 30 دقيقه با شدت 70 تا 80 درصد HRmax تحت تمرين دويدن هوازي قرار گرفتند. گروه تجربي تمرين هوازي را همراه با بستن باند الاستيكي به دور قفسه سينه و گروه كنترل تمرين هوازي را بدون استفاده از باند انجام دادند. مقاومت باند الاستيكي به حدي بود كه تقريباً10 درصد FVC فرد را كاهش مي داد. به منظور اندازه گيري عملكردهاي ريوي از دستگاه تحليلگر گازهاي تنفسي و براي تجزيه و تحليل آماري داده ها از آزمون t (مستقل و همبسته)در سطح معني داري 05/0 استفاده شد. مقايسه تغييرات دو گروه(t مستقل) نشان داد كه محدود كردن حركت قفسه سينه با استفاده از باند الاستيكي هنگام تمرين هوازي روي VEmax(008/0P=)، MVV(04/0P=) و VE/VO2(04/0P=) دانشجويان غيرورزشكار تاثير بيشتري نسبت به تمرين هوازي به تنهايي داشته است(05/0 > P)، اما VE/VCO2،FVC،FEV1/FVC ، VO2/HR ، VD/VTو فركانس تنفس(rf) در هر دو گروه مشابه بود. به طور كلي نتايج اين تحقيق آشكار ساخت كه استفاده از باند الاستيكي هنگام دوره هاي كوتاه مدت تمرين هوازي در مقايسه با تمرين هوازي به تنهايي بر كارايي تهويه و برخي عملكردهاي ريوي دانشجويان غيرورزشكار تاثير بيشتري دارد.

This study aimed to evaluate the effect of aerobic training with increased resistance of chest wall movement on ventilatory efficiency and pulmonary functions in untrained students. 18 untrained healthy male university students volunteered to participate in this study and were divided into two groups. They performed aerobic training with 70% – 80% of HRmax, three days a week for four weeks . Experimental or chest wall restriction (CWR) group (height=176.33±4.35 cm, weight=72.64±9.53kg and VO2max=42.29±5.46ml/kg/min) performed aerobic training with an elastic strap on their chest wall but control or non-chest wall restriction (NCWR) group (height=173.88±4.31cm, weight=70.55±11.12kg and VO2max=42.68±2.51 ml/kg/min) performed aerobic training without the elastic strap. The elastic strap resistance decreased 10% of each subject’s forced vital capacity (FVC). Pulmonary functions were measured via an automated respiratory function/metabolic gas exchange system (Model K4B2, Cosmed Co., Italy). To analyze the data, dependent and independent t student test was used. The results of the independent t test showed a significant difference between pretest and posttest of VE/VO2 , VE/VCO2, VEmax and MVV in CWR and VE/VCO2, VEmax and MVV in NCWR (P < 0/05). No significant difference was observed in other variables between the two groups. Dependent t test showed that chest wall restricted with the elastic strap during aerobic training had a statistical effect on VEmax , MVV and VE/VO2, but had no statistical effect on VE/VCO2, FVC, FEV1/FVC , VD/VT, VO2/HR and respiratory frequency (rf) in CWR compared to NCWR. Generally, the results of this study showed that elastic strap to enforce pulmonary muscle during aerobic training had greater effect on ventilatory efficiency and some pulmonary functions compared to aerobic training solely.