كليدواژه :
سطح درك فشار , فعاليت بدني , ضربان قلب , سرعت موسيقي
چكيده فارسي :
هدف از اين تحقيق، بررسي تاثير سرعت موسيقي بر ضربان قلب و سطح درك فشار دانشجويان پسر رشته تربيت بدني است. به اين منظور 45 دانشجوي مرد رشته تربيت بدني با ميانگين سني 81/1±93/21 سال، وزن 73/11±05/68 كيلوگرم، شاخص توده بدن (BMI)08/3±27/22 و قد 22/16±27/172 سانتي‌متر انتخاب و به صورت تصادفي به سه گروه كنترل تجربي با سرعت زياد (140bpm =) و تجربي با سرعت كم (100bpm=) تقسيم شده و طي 2 مرحله و به صورت پيش و پس آزمون، ارزيابي شدند. قبل از آزمون از آزمودني‌ها خواسته شد كه از بين قطعات موسيقي موجود، يكي را انتخاب كنند (براي گروه‌هاي تجربي قطعات متفاوتي ارايه شد). آزمودني‌ها پس از 10 دقيقه گرم كردن (با و بدون موسيقي) به اجراي آزمون وينگيت پرداختند. طي گرم كردن و اجراي آزمون وينگيت، شاخص هاي ضربان قلب و سطح درك فشار اندازه گيري شد. داده‌هاي حاصل با استفاده از نرم افزار SPSS (آزمون ANOVA يكطرفه) و سطح معناداري 05/0 P < تجزيه و تحليل شد. تجزيه و تحليل داده‌هاي به دست آمده نشان داد كه طي گرم كردن، در مورد ضربان قلب )00/24F = ،001/0P = ( و سطح درك فشار ) 16/10F = ،001/0P = ( بين گروه موسيقي با سرعت كم و گروه كنترل تفاوت معناداري وجود ندارد، اما در گروه موسيقي با سرعت زياد در مقايسه با گروه كنترل و گروه موسيقي با سرعت پايين، سطح اين دو شاخص به طور معناداري افزايش يافت. در مورد تغييرات مشاهده شده در شاخص‌هاي ضربان قلب) 25/12F = ،001/0P = ( و سطح درك فشار) 58/7F = ،02/0P = ( طي اجراي آزمون وينگيت نيز نتايج مشابهي به دست آمد. ازاين رو بر اساس يافته‌هاي ياد شده به نظر مي‌رسد سرعت موسيقي بر ايجاد تغيير در ضربان قلب و سطح درك فشار طي گرم كردن و اجراي آزمون وينگيت تاثيرگذار است.
چكيده لاتين :
The purpose of the present study was to investigate the effect of music tempo on heart rate and rate of perceived exertion of male physical education students. To this purpose, 45 male physical education students (height: 172.27 cm, SD=16.22, body mass index (BMI): 22.27kg/m², SD=3.08, weight: 68/05kg, SD=11.73, age: 21.93 years, SD=1.81) were randomly divided into control, high tempo (bpm=140) and low tempo experimental (bpm=100) groups and evaluated during during pretest and posttest. The subjects were requested to choose one piece of music from some pieces before the test (different pieces of music were exhibited for experimental groups). After 10 minutes of warm-up with and without music, subjects performed Wingate protocol. Heart rate and rate of perceived exertion were measured during 10 minutes of warm-up and Wingate protocol. Data were analyzed with SPSS and one-way ANOVA (P < 0.05). The results of warm-up showed no significant differences in heart rate (P=0.001, F=24.00) and rate of perceived exertion (P=0.001, F=10.16) between low tempo music and control group, but these two indexes significantly increased in high tempo music group compared with low tempo music and control group. There were similar results about heart rate (P=0.001, F=12.25) and rate of perceived exertion (P=0.02, F=7.58) during Wingate protocol. It seems that listening to a piece of music before anaerobic performance affects heart rate and rate of perceived exertion.
