لشمانيازيس احشايي دركودكان

Visceral leishmaniasis in children

مقدمه: ليشمانيوز احشايي بيماري مزمني است كه به صورت خاص كودكان زير 5 سال را نوع L.Infantum وكودكان بزرگتر وبالغين جوان را درناحيه آفريقا وآسيا نوع (L.Donovani) مبتلا مي كند. هدف از اين مطالعه بررسي يافته هاي اپيدميولوژي كلينيكوپاتولوژي , پاسخ درماني بيماران مبتلا به ليشمانيوزيس ومقايسه آن با ساير مناطق آندميك دنيا بود. مواد و روشها: اين بررسي به صورت توصيفي صورت گرفت. 40 نفر از بيماران كه با تشخيص ليشمانيوز احشايي درفاصله سالهاي 1381-1379 دربيمارستان كودكان بستري شده بودند در اين مطالعه وارد شدند. تشخيص بيماري به كمك بررسي مغز استخوان و تست الگوتيناسيون سيستم (DAT) مثبت صورت گرفته بود. افراد نمونه از نظر علايم باليني تنها و يافته هاي آزمايشگاهي و روشهاي درماني مورد بررسي قرار گرفتند. يافته ها: در طي مدت 3 سال بررسي , از شهريور 79 لغايت شهريور 81 تعداد 40 مورد بيمار مبتلا به ليشمانيوز احشايي دراين مركز بستري شده بودند، متوسط شيوع سني 5/22 ماهگي بود. تب واسپلنومگالي درتمامي موارد , هپاتومگالي در29 مورد (5/72%) و ايكتر در8 مورد (20%) وجودداشت. 90% بيماران هموگلوبولين كمتر از10 داشتندو ترومبوسيتوپني در 75% موارد مشاهده شد و بررسي مغز استخوان درتمام بيماران انجام شدكه در 5/92% موارد مثبت بود وتست DAT در 72% موارد مثبت گزارش شد. 3 بيمار با علايم هيپرتانسيون پورت به صورت ايكتروهپاتواسپلنومگالي مراجعه نموده بودند. تمامي بيماران تحت درمان با مگلومين آنتي مونات (گلوكانتيم) قرار گرفتند.فقط يك مورد فوت به علت عدم پاسخ به درمانهاي مختلف و عود مكرر وجود داشت. نتيجه گيري: بيماري ليشمانيوز احشايي درسنين شيرخوارگي مي تواند به صورت علايم درگيري كبدي خود را نشان دهد. اين بيماري درمنطقه آذربايجان به درمان با آنتي موان پاسخ مي دهد.داروهاي گران قيمتي چون آمفوتريسين B بايد براي موارد عود يا مقاوم به درمان در نظر گرفته شوند.

Background and Objectives: Visceral leishmaniasis is a chronic disease in Africa and Asia, children under 5 years are affecting with L.infantum and older children and young adult with L.donovani Purpose of this study describes the characteristics of epidemiologic and clinicopathophysiologic and response to treatment of patient that affected in East Azarbaijan compared with other endemic areas in the world. Materials & Methods: This study was a descriptive survey that was carried out in 3 years. 40 patients with diagnosis of visceral leishmaniasis admitted to theTabriz children hospital between 2000-2002. Their diagnosis were documented with clinical examination and laboratory findings. Results: Prevalence of mean age was 22.5 month. Fever and splenomegaly were present in all cases. Hepatomegaly in 29 cases (72.5%) and icter in 8 cases (20%) were present. In 90% of patients hemoglubin was < 10mg/dl and thrombocytopenia in 75% were seen. In all patients bone marrow study was done and in 92.5% was positive. DAT test in 72% cases was positive. 3 patients with portal hypertension (icter, hepatosplenomegaly) were referred. All patients were treated with Meglomin antimony (Glucantim). Only 1 case death due to no response to different medications and frequently relapses were occurred. Conclusion: Visceral leishmaniasis in breast feeding age appear by liver involvement. In East Azarbaijan area visceral leishmaniasis, successfully, treated by glucantim. The expensive medications such as amphotericin B must be used only in relapsing and resistant cases.