مقايسه اثر دو روش آرام سازي عضلاني و آرام سازي- بيوفيدبك روي اضطراب و استرس بيماران مبتلا به فشار خون خفيف

Comparison of the effect of relaxation and biofeedback-assisted relaxation on stress and anxiety score in patients with mild hypertension

چكيده: مقدمه: اضطراب و استرس از عوامل موثر در افزايش فشار خون به شمار مي‌روند. استفاده از روش‌هاي روان شناختي و رفتار درماني در كنار درمان‌هاي دارويي از راه‌هاي مناسب و كم هزينه درمان بيماران مبتلا به فشار خون مي‌باشد. هدف از اين تحقيق بررسي اثر دو روش بيوفيدبك و آرام‌سازي عضلاني روي فشارخون، اضطراب و استرس در بيماران مبتلا به فشار خون خفيف است. روش كار: اين تحقيق به روش مورد- شاهدي روي مردان مبتلا به فشار خون خفيف با سن بين 35 تا 60 سال انجام شد. بيماران به سه گروه شامل گروه آرام‌سازي عضلاني (گروه شماره يك با 19 نفر)، گروه آرام‌سازي عضلاني- بيوفيدبك (گروه شماره دو با 18 نفر)، گروه شاهد (گروه شماره سه با 19 نفر) تقسيم شدند. فشار خون بيماران هر سه گروه قبل و بعد از هر جلسه ثبت شد. همچنين قبل و بعد از دوره درماني پرسش نامه اضطراب كتل و پرسش نامه استرس ملك پور براي همه بيماران تكميل شد. يافته‌ها: بعد از حذف عوامل مداخله گر، تفاوت‌هاي بين ميانگين نمرات استرس و اضطراب در گروه‌هاي شماره يك و دو نسبت به گروه شاهد معنادار بود (05/0P < )، ولي تفاوت بين ميانگين‌هاي گروه آرام‌سازي عضلاني- بيوفيدبك و گروه آرام‌سازي عضلاني معنادار نبود. نتيجه گيري: روش آرام‌سازي عضلاني در كاهش اضطراب و حالات استرسي افراد مبتلا به فشار خون خفيف موثر است، ولي روش آرام‌سازي - بيوفيدبك به صورتي كه در اين تحقيق به كار رفته است مزيت قابل توجهي نسبت به روش آرام‌سازي عضلاني تنها ندارد.

Introduction: Anxiety and stress are known to increase blood pressure. Psychological methods and behavioral therapy are appropriate and low-cost methods in hypertensive patients. This study aimed to assess the effect of biofeedback and biofeedback-assisted relaxation on stress and anxiety in patients with mild hypertension. Material and Methods: 10 sessions were held every other day for the intervention groups. The subjects received 15 minutes of relaxation every session. Blood pressure was recorded every session before and after relaxation. The control groups referred for 10 sessions every other day and blood pressure was recorded twice 15 minutes apart. Kettle anxiety questionnaire and Malekpour stress questionnaire were used to assess stress and anxiety, respectively. Results: Stress and anxiety scores showed significant differences in relaxation and relaxation-biofeedback method relative to the control group (p < 0.05). However, the difference was not significant between relaxation and relaxation-biofeedback groups. Conclusion: Relaxation-biofeedback was effective in reducing stress and anxiety in patients with mild hypertension. However, biofeedback-relaxation did not show any significant benefit over relaxation method.