ارتباط شاخص و بار گليسميك با ديابت نوع دو در جامعه بزرگسالان ايراني: برنامه قلب سالم اصفهان

Association of glycemic index and glycemic load with diabetes type 2 in an Iranian adult population: Isfahan Healthy Heart Program

مقدمه: با توجه به اثرات متناقض شاخص گليسميك (Glycemic Index) و بار گليسميك (Glycemic load) روي بروز ديابت، مطالعه حاضر با هدف تعيين ارتباط شاخص و بار گليسميك با ديابت نوع دو در يك جامعه بزرگسال ايراني انجام گرفت. روش كار: اين مطالعه مقطعي روي يك زيرگروه 1754 نفري از افراد بالاي 19 سال جامعه شهري اصفهان، نجف آباد و اراك مورد بررسي در مرحله اول برنامه قلب سالم اصفهان انجام شد. اطلاعات سن، جنس، ميزان تحصيلات، وضعيت سيگار كشيدن و ميزان فعاليت فيزيكي افراد به وسيله پرسش نامه جمع آوري شد. براي تعيين وضعيت تغذيه افراد و محاسبه شاخص و بار گليسميك از پرسش نامه يادآمد 24 ساعته خوراك استفاده شد. وزن، قد، قند خون ناشتا و قند خون دو ساعته افراد نيز اندازه گيري شد. يافته ها: ديابت و عدم تحمل گلوكز با ميزان انرژي دريافتي و بار گليسميك ارتباط معكوس معناداري داشت (05/0P < )، ولي با شاخص گليسميك ارتباط معناداري نداشت. ميزان قند خون ناشتا در پنجك هاي شاخص گليسميك و بار گليسميك تعديل شده بر اساس انرژي، اختلاف معناداري مشاهده نشد. اين در حالي است كه با افزايش ميزان شاخص و بار گليسميك، ميزان قند خون دو ساعته به طور معناداري كاهش داشت (001/0P < ). نتيجه گيري: بر اساس نتايج مطالعه حاضر، ارتباطي بين بار گليسميك و شاخص گليسميك غذايي با عدم تحمل گلوكز و ديابت نوع دو مشاهده نشد و از اين رو نياز به بررسي‌هاي بيش‌تر به منظور تعيين عوامل غذايي موثر در بروز اين بيماري ضروري به نظر مي‌رسد.

Introduction: According to inconsistent relationship of glycemic index (GI) and glycemic load (GL) with diabetes type 2, this study was done to assess the relationship of glycemic index and glycemic load with diabetes type 2 in an Iranian adult population. Material and Methods: This cross-sectional study was carried out on 1754 individuals who were a subsample of the 1st phase of Isfahan Healthy Heart Program. Basic characteristics such as age, sex, education, smoking status and physical activity were collected using a questionnaire. Dietary assessment was done with a single 24 hour recall questionnaire and glycemic index and glycemic load were calculated. Weight, height, fasting blood sugar (FBS) and 2 hour post-prandial glucose (2hpp) were measured. Results: Energy intake and GL, but not glycemic index had a negative association with diabetes type 2, intolerance glucose test (IGT) (P < 0.05). There was no significant relationship between fasting blood sugar and energy-adjusted glycemic index and glycemic load quintiles. However, 2 hour post-prandial glucose showed a negative relationship with dietary glycemic index and glycemic load quantiles (P < 0.001). Conclusion: We concluded that there were no significant associations between dietary glycemic index and glycemic load with IGT and diabetes type 2. So, further studies are required to determine the effect of dietary factors on diabetes.