عنوان مقاله :
مقايسه اثربخشي درمان‌شناختي- رفتاري انفرادي و گروهي در كاهش نشانه‌هاي روان‌شناختي زندانيان
عنوان فرعي :
The comparison of effectiveness of individual and group cognitive-behavioral in alleviating psychological symptoms of prisoners
پديد آورندگان :
خداياري فرد، محمد نويسنده Khodayarifard, Mohammad , افروز، غلامعلي نويسنده Afrooz, Gholam Ali , سهرابي، فرامرز نويسنده Sohrabi, Faramarz , اكبري زردخانه ، سعيد نويسنده Akbari Zardkhaneh, Saeed , غباري بناب، باقر نويسنده Ghobari Bonab, Bager , اسماعيلي ، ايرج نويسنده Esmaili, Iraj , متولي خامنه ، مرتضي نويسنده , , احمدي، علي اصغر نويسنده Ahmadi, Ali Asghar
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1389
كليدواژه :
group therapy , Individual Therapy , cognitive-behavioral psychotherapy , Prisoner , psychological status , درمان انفرادي , درمان گروهي , روان درماني شناختي- رفتاري , وضعيت روان‌شناختي , زنداني
چكيده فارسي :
استفاده از روش‌هاي بازپروري و تاكيد بر توان‌بخشي زندانيان، به ويژه در آن دسته از زندانياني كه دچار اختلال‌هاي رواني‌اند، يكي از مسايل مهم و مورد توجه محققان است. در پژوهش حاضر، با هدف بررسي اثربخشي مداخله‌هاي شناختي- رفتاري فردي و گروهي در كاهش نشانه‌هاي روان‌شناختي زندانيان، 60 نفر از زندانيان زندان رجايي شهر، به‌طور تصادفي انتخاب شدند و سپس به طور تصادفي، در سه گروه با حجم مساوي قرار گرفتند. آن‌گاه، 20 نفر در جلسات روان‌درمان‌گري شناختي- رفتاري انفرادي، همراه با جلسات آموزش فنون شناختي- رفتاري، به صورت گروهي (گروهِ درمان همزمان)؛ 20 نفر، فقط در جلسات درمان‌شناختي- رفتاري انفرادي گنجانده شدند (گروهِ درمان انفرادي) و 20 نفر ديگر، در فهرست انتظار براي دريافت مشاوره فردي قرار گرفتند (گروهِ كنترل). به منظور بررسي وضعيت روان‌شناختي آزمودني‌ها، قبل و پس از اعمال مداخله‌ها از پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ؛ گلدبرگ، 1972) و فهرست نشانگان بيماري (90-R-Scl؛ دراگوتيس، ليپمن و كووي، 1973) استفاده شد. نتايج نشان داد كه اگرچه، هر دو رويكرد درمان همزمان و درمان انفرادي، تاثير زيادي بر كاهش نشانگان روان‌شناختي زندانيان دارد، اثربخشي درمان همزمان بيشتر از درمان انفرادي است. پي‌گيري اين گروه از افراد، پس از آزادي حدود 5/8 ماه، هيچ‌گونه بازگشتي از گروه‌هاي درماني همزمان و فردي نشان نداد، درحالي‌كه گروه كنترل در اين زمان، حدود 15 درصد بازگشت نشان داد.
چكيده لاتين :
Employing rehabilitation methods on prisoners whom suffer from mental disorders is an important issue. The purpose of this study was to determine the effectiveness of individual and group cognitive-behavioral psychotherapy in alleviating psychological symptoms of inmates at Rajaei Shahr Penitentiary. A total of 60 prisoners were randomly selected and put into three groups of equal size: a) participants receiving individual cognitive-behavioral psychotherapy along with teaching cognitive-behavioral techniques; b) participants receiving only individual cognitive-behavioral psychotherapy; and c) control group. Using General Health Questioner (GHQ; Goldberg, 1972) and Symptom check list-90-R (Scl-90-R; Dragatis & Gvi, 1973) before and after interventions, participantsʹ psychological status was measured. Data collected was analyzed using Multiple Analysis of Variance procedure. Findings indicated that although both individual therapy and combinded therapy approaches were effective, the latter had more impact in diminishing psychological symptoms of the prisoners. Follow up studies after 8.5 months indicated the maintenance of treatment effect with no recidivism on the treatment groups.
عنوان نشريه :
روان شناسي و علوم تربيتي دانشگاه تهران
عنوان نشريه :
روان شناسي و علوم تربيتي دانشگاه تهران
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی سال 1389
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
