توانش بين‌فرهنگي در آموزش‌ زبان‌هاي خارجي، چالش يا ضرورت؟

Intercultural Competence in Foreign Language Teaching

با شكل‌گيري دهكده جهاني كه افزايش ارتباط ميان جوامع زباني مختلف را به همراه داشت، اختلافات بين‌فرهنگي بروز كرده، بستري براي ايجاد سو ‌تفاهمات ميان طرفين گفتگو شد. به پيامد اين پديداري بود كه اواسط دهه هشتاد ميلادي گروهي از كارگزاران فراهم‌سازي كلاس‌هاي زبان خارجي در سطح اروپا و امريكا، براي پيشگيري از نمود چنين سو تفاهماتي، مباحث فرهنگي را در برنامه‌هاي آموزشي خود گنجاندند. اما نكته قابل تامل در اين ميان، پنهان ماندن اين واقعيت از نظرها بود كه تسلط بر فرهنگ جامعه زباني مقصد، تنها و نهايي‌ترين راه پيشگيري از بروز اختلافات بين‌فرهنگي نيست، چرا كه افراد در ارتباطات بين‌فرهنگي نه با فرهنگ مقصد، بلكه با فرهنگ (نوپاي) سومي، برآمده از كنش‌ها و واكنش‌ها ميان فرهنگ خودي و فرهنگ بيگانه، رو‌به‌رويند كه توان درك و اداره آن افزون بر شناخت فرهنگ مقصد، نيازمند مهارت‌هاي فراتري است كه به مجموعه اين مهارت‌ها توانش بين‌فرهنگي اتلاق مي‌شود؛ در مقاله حاضر، نگارندگان در ابتدا با بر شمردن اين مهارت‌ها، به تعريف توانش بين‌فرهنگي مي‌پردازند و آن را به عنوان يك ضرورت در آموزش زبان‌هاي خارجي معرفي مي‌كنند و در ادامه، با تاكيد بر الزام آموزش توانش بين‌فرهنگي در كلاس‌هاي زبان خارجي، چگونگي تحقق اين مهم را شرح مي‌د‌هند.

Today, in times of globalisation, intercultural competence is required more than ever before. Therefore, language institutes are advocating and keen to train their students in intercultural competence too. Accordingly, they ensure that their teachers include teaching additional cultural information about the country of the language being taught in their courses. The fact is, however, that during intercultural communications, people are not confronted with the foreign culture. They are rather confronted with a new third culture, which develops because of actions and reactions between their own and the foreign culture. The content of this third, new developed culture, so called interculture, can’t be fully predicted and is not easily referable to communication conventions of the first culture, nor to the communication conventions of the second culture. Because of this, pure cultural knowledge will not result in gaining intercultural competence and is not enough to master intercultural communication situations successfully.