نقش آفريني سرمايه اجتماعي سازماني در گرايش به نوآوري سازماني در شركت‌هاي دانش بنيان (مورد مطالعه: شركت هاي مستقر در پارك علم و فناوري دانشگاه تهران)

The role of organizational social capital in organizational innovation orientation in knowledge-based enterprises (Case of: university of Tehran, science and technology park

در كسب و‌كار پوياي امروز، به دليل ظهور سه روند عمده رقابت شديد بين المللي، بازارهاي گسسته و تكنولوژي در حال تغيير، شاهد طرح بيش از پيش موضوع نوآوري هستيم. روندهاي مذكور، علاقه صاحبنظران حوزه كسب و كار را به توجه شگرف و جستجو در مفهوم سرمايه اجتماعي به مثا‌به عا‌مل حياتي در ارتقاي سطح عملكرد سازمان و پيش آيند خلق مزيت رقابتي مبتني بر نوآوري جلب كرده است. با اين حال، كمتر پژوهشي سرمايه اجتماعي سازماني و نوآوري سازماني را به صورت توامان بررسي نموده است؛ از اين رو غايت مطالعه حاضر، بررسي چگونگي نقش آفريني سرمايه اجتماعي سازماني و ابعاد آن در گرايش به نوآوري سازماني و همچنين تعيين سهم نسبي هر يك از اين ابعاد در پيش بيني گرايش به نوآوري در شركت‌هاي دانش بنيان است. روش شناسي پژوهش از نوع توصيفي- همبستگي بوده و جامعه آماري كاركنان شركت‌هاي دانش بنيان پارك علم و فناوري دانشگاه تهران را در بر مي‌گيرد. در تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي تحليل همبستگي و تحليل رگرسيون گام به گام استفاده شده است. نتايج مطالعه، گوياي نقش آفريني موثر و معني دار سرمايه اجتماعي سازماني در گرايش به نوآوري سازماني است. بدين ترتيب بعد رابطه‌اي سرمايه اجتماعي پيش بيني كننده گرايش به نوآوري هست، ليكن ابعاد شناختي و ساختاري سرمايه اجتماعي نمي‌توانند پيش بيني كننده مناسبي براي گرايش به نوآوري در سازمان باشند.

Because of todayʹs dynamic business environment and three emerging major trends of intense international competition, discrete markets, and changing technology, innovation is drawing increasing attention as a solution. These trends have aroused business scholars’ interest in running in-depth investigations on the concept of social capital as a critical factor in improving organizational performance and creating innovation-based competitive advantages. However, only few research efforts have attempted to investigate organizational social capital and organizational innovation, simultaneously. Therefore, the purpose of present study is to investigate the role of organizational social capital and its dimensions in organizational innovation orientation and also to determine the relative contribution of these dimensions in predicting innovation orientation in the context of knowledge-based enterprises. The research methodology used is descriptive-correlation and the research statistical population encompasses employees of the knowledge-based enterprises in the Science and Technology Park of the University of Tehran. In analyzing the data the correlation analysis methods and stepwise regression analysis was used. The results suggest a positive and meaningful relationship for the organizational social capital and organizational innovation orientation. Thus, the relational dimension of social capital predicts the innovation orientation. However, the cognitive and structural dimensions of social capital cannot be good predictors for innovation orientation in the organization.