تبيين رابطه كاركردهاي مديريت استراتژيك منابع انساني و نوآوري فني در دانشگاه-هاي دولتي استان اصفهان

A clarification of simple and multiple relationships between strategic human resource management and technical innovation in the public universities of Isfahan

هدف از اين مطالعه، بررسي رابطه ساده و چندگانه كاركردهاي مديريت استراتژيك منابع انساني و نوآوري فني در دانشگاه هاي دولتي استان اصفهان است. در اين پژوهش480 نفر از اعضاي هيات علمي دانشگاه هاي دولتي استان اصفهان با روش نمونه گيري تصادفي طبقه اي متناسب با حجم مورد مطالعه قرار گرفته اند. به منظور گردآوري داده ها از پرسشنامه كاركردهاي مديريت استراتژيك منابع انساني و پرسشنامه نوآوري فني استفاده شده است. تحليل داده هاي به دست آمده نشان داد ميانگين نمرات كاركردهاي مديريت استراتژيك منابع انساني و نمرات نوآوري فني در دانشگاه هاي دولتي استان كمتر از حد متوسط بوده و بين كاركردهاي مديريت استراتژيك منابع انساني با نوآوري فني همبستگي چندگانه معناداري وجود داشته است. همچنين ضرايب بتا بين كاركردهاي مديريت استراتژيك منابع انساني و نوآوري فني از نظر آماري معنادار بوده و بين آنها هم خطي وجود نداشته و مدل رگرسيون معني دار بوده است. نظرات اعضا در خصوص رابطه كاركردهاي مديريت استراتژيك منابع انساني با نوآوري فني بر حسب مشخصات دموگرافيك تفاوت معني دار وجود داشته است.

The purpose of this study was to investigate the Simple and multiple relationships between the practices of the strategic human resources management and technical innovation in the public universities of Isfahan. Through classified random sampling, a sample of 480 faculty members from those universities in Isfahan was selected. To collect data, strategic human resource management practices questionnaire, and technical innovation questionnaire were utilized. The data analysis showed that scores of strategic human resource management practices and technical innovation in Isfahan public universities were less than average. Significant multiple relationships between strategic human resource management practices and technical innovation were observed. The beta coefficients between strategic human resource management practices and technical innovation were statistically significant and the regression model was also significant. Moreover, significant differences were observed among the faculty memberʹs viewpoints regarding strategic human resource management practices as well as technical innovations, based on demographic characteristics.