امكان سنجي استفاده از الگوي انتقال حقوق توسعه براي حفاظت از اراضي كشاورزي شهر بابلسر

Feasibility of Using Pattern of Transfer Development Rights to Protect Agricultural Lands and Farms in Urban Area of Babolsar

استفاده از الگوهاي كليشه اي توسعه شهري درايران، تخريب اراضي كشاورزي و باغات اطراف شهر را در پي داشته است. يكي از دلايل اصلي اين امر به نقص طرح هاي جامع و تفضيلي، ضعف مديريت شهري در كنترل بازار زمين و تغيير كاربري اراضي كشاورزي به كاربريهاي ديگر و...بر مي گردد. يكي از رويكردهاي موجود در زمينه ايجاد تغيير در روند تبديل كاربري اراضي كشاورزي به ديگر كاربريها و به تبع آن كاهش و مديريت روند تخريب اراضي كشاورزي و محافظت از آنها، رويكرد انتقال حقوق توسعه است. ازاين رو، مقاله حاضر به دنبال امكان سنجي استفاده از اين رويكرد، در محافظت از اراضي كشاورزي شهر بابلسر مي باشد. روش تحقيق مقاله توصيفي- تحليلي است. پس از بررسي مباني نظري موضوع و شناخت عرصه پژوهش به تحليل يافته ها و تدوين رويكرد يكپارچه حق انتقال توسعه پرداخته مي شود. اين رويكرد يكپارچه، با استفاده از مدل تحليل سلسله مراتبي جهت تعيين مناطق حفاظت و توسعه و با مدل محاسباتي اختصاصي برنامه TDR جهت تعيين تراكم ساختماني و نسبت حق توسعه و در نهايت ماتريس دستيابي به اهداف جهت انتخاب گزينه بهينه تحليل مي شود. نتايج يافته ها نشان مي دهد كه برنامه انتقال حقوق توسعه به دليل سودآوري بيشتر براي كشاورزان و رشد هوشمندانه شهر و اصلاح روند تخريب اراضي كشاورزي در صورت رعايت تراكم ساختماني پيشنهادي ( 100 درصد) و نسبت حق توسعه ( 25 به 75 ) قابليت اجرايي براي محافظت از اراضي كشاورزي شهر بابلسر و ديگر شهرهاي شمالي كشور را خواهد داشت.

Abstract Stereotyped patterns of urban development in Iran have led to the degradation of agricultural land and orchards around cities. One of the main reasons of this issue is due to comprehensive and detailed plans, poor urban management in controlling the land market trends, change the location of agricultural lands due to the added value created by the destruction of agricultural lands. In this regard, one of the current approaches in this field is Transfer of Development Rights (TDR) approach, TDRʹs main goal is the management of changes of agriculture lands. Thus, this article studies feasibility of TDR to protect agricultural lands in the city of Babolsar. The research method of article is considered as descriptive and analytical. In the analysis, trends and tendencies, forces and constraints are evaluated separately. In addition, TDR integrated model will be formed through the three following models. In this integrated approach, AHP technique is used for protected areas and TDR approach is considered for determining building density and development and finally the Objective-oriented Matrix is used for the selection of the optimal option. Based on the model, Transfer of Development Rights program is more profitable for farmers and smart growth is a significant issue for the prevention of agricultural land degradation, taking into account of the proposed building density and the ratio of executive ability and right to develop agricultural land protection and could be generalize to the Babolsar and other northern cities of the country. Utilizing the potential of inner city, participation of farmers in the program and the lack of external forces cause it provides. Keywords: Sending Area, Receiving Area, Transfer of Development Right, Agricultural Lands, Babolsar.