بررسي ريشه شناختي چند فعل هورامي

An Etymological Study of some Hōrāmian Verbs

هورامي از گويشهاي گوراني و زير مجموعه شاخه زباني گوراني- زازا است و يكي از گويشهاي ايراني شمال غربي به شمار مي آيد. هورامي گويشي محافظه كار است و ويژگيهاي آوايي و صرفي كهني را حفظ كرده است؛ از اين رو بررسي ريشه شناختي اين گويش ما را به نكات جالبي در شناخت دقيقتر زبانهاي ايراني رهنمون ميسازد. در اين مقاله به بررسي ريشه شناختي برخي فعلهاي گويش هورامي پرداخته شده و صورت فرضي دوره ميانه گويش و نيز صورت ايراني آغازين ماده هاي مضارع و ماضي اين فعلها، بازسازي شده است. همچنين با بررسي تحولات آوايي اين فعلها و ذكر واژه هاي همريشه با آنها، سعي شده است كه جايگاه اين گويش در گستره زبانهاي ايراني مشخص شود. مواد گويشي اين پژوهش از ميان گويشوران هورامان لهون جمع آوري شده است.

H?r?m? is a g?r?n? dialect and subset of G?r?n?-Z?z? linguistic branch and is considered as one of northwest Iranian dialects. H?r?m? is a preserved dialect and have preserved the archaic phonetic and inflective characteristics, so etymological study of this dialect leads to considerable points in more accurate identification of Iranian languages. In this article, etymological study of some verbs of H?r?m? have been investigated and assumptive form of the dialect’s middle age and also proto-Iranian of past and present stem of these verbs has been reconstructed. There is also effort to be specified position of this dialect in scope of Iranian languages, by studying phonetic transformations of these verbs and mention of cognate words. Dialectic materials of this study have been collected from native speakers of H?r?m?n ? Luh?n.