تحليل توسعه بر اساس توان هاي اكولوژيك با مدل تاپسيس (مطالعه موردي: شهرستان آمل استان مازندران)

Analysis of industrial development based on ecologic capacity with an establishment model (Case study: Amol County- Mazandaran Province)

در اغلب كشورهاي در حال توسعه، خرابي محيط زيست به دليل برخورد شعارگونه با محيط زيست و توسعه پايدار و عدم توجه ظرفيت و توان سرزمين در برنامه ريزي و طرح ريزي هاي توسعه رخ مي دهد. بطوري كه اجراي اين گونه طرح ها به خاطر دخالت ندادن استعدادهاي طبيعي سرزمين در فرايند بهره برداري و بهره وري، اغلب دچار مخمصه گرديده و در نتيجه خرابي محيط زيست عايد انسان شده است. از اين رو براي بهره برداري درخور و مستمر از محيط بايد روند بهره برداري در يك چهارچوب برنامه ريزي شده بر پايه شناخت خصوصيات جغرافيايي محيط صورت پذيرد. تحقيق حاضر نيز با هدف تحليل توسعه صنعتي شهرستان آمل در استان مازندران بر اساس توان هاي اكولوژيك و تعيين پهنه هاي مناسب جهت توسعه آتي تدوين گرديده است. نتايج حاكي از آن است كه از مجموع صنايع مستقر در داخل و خارج شهرك هاي صنعتي شهرستان آمل، 05/88 درصد در پهنه مناسب، 20/7 درصد در پهنه متوسط و 74/4 درصد در پهنه نامناسب اكولوژيك كاربري توسعه صنعتي واقع گرديده اند. استقرار 05/88 درصد صنايع شهرستان در پهنه مناسب به دليل قرارگيري اين صنايع در قلمرو جلگه شهرستان است، كه از شرايط اكولوژيكي مناسبي برخودار است. اما استقرار بخش عمده صنايع استان در قلمرو جلگه كه تنها 32/14 درصد از مساحت شهرستان را به خود اختصاص داده است، بدون توجه به ظرفيت تحمل محيطي صورت پذيرفته و باعث فشردگي فضا و فعاليت و به تبع آن افزايش پيامدهايي زيست محيطي در شهرستان آمل گرديده است.

In most of developing countries, destruction of environment occurs due to sloganeering attitude toward environment and constant development ignoring the capacity end power of the land for development planning. Consequently, execution of such plans as mentioned above has mostly been disturbed clue to non-intervention of natural aptitudes of the land in operating and productivity process and eventually, humans have faced destruction of the environment. Therefore, in order to constantly and desirably operate the environment, operating process should be done within a planned framework based on knowledge of geographical characteristics of the environment. This research is aiming at industrial analysis of Amol County an Mazandaran Province and it has been planned based on ecologic capacity and designation of desirable grounds for further development. The results obtained from the said research indicates that 88.05% out of total industries established inside and outside industrial parks of Amol County has been located in desirable ground, 7 20% has been situated in average ground and 4.74% is located in undesirable ecologic ground of industrial utilization. 88,05°h has been situated in desirable ground due to locating the said industries within the plain areas 14_32% total area of the said county has been allocated for this purpose. The same has been established discarding environmental tolerance capacity leading to condense of space and activity and consequently rise of environmental consequences in Amol County accordingly.