اثر پلي‌مورفيسم His447His ژن PPAR? بر روي اووسيت‌ها و باروري در لقاح خارج رحمي

Effect of PPAR? His447His polymorphism on oocytes and fertilization in IVF

زمينه: عوامل ژنتيكي در باروري زنان و نمو جنيني نقش مهمي دارند و اين امر مي‌تواند موجب افزايش ميزان تاثيرگذاري روش كمك باروري شود. هدف: مطالعه به منظور تعيين اثر پلي‌مورفيسم His447His ژن PPAR?بر روي اووسيت و ميزان باروري زنان داوطلب لقاح خاج رحمي انجام شد. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه تحليلي نمونه‌هاي خون از 98 بيماري كه به بيمارستان الزهراي تبريز مراجعه كرده بودند جمع‌آوري شد. نوع پلي مورفيسم نمونه‌ها توسط روش چند شكلي طول قطعه محدود(PCR–RFLP) تعيين شد. براي بررسي ارتباط مستقل بين تعداد تخمك‌هاي بالغ و تعداد تخمك‌هاي بارور شده و نوع پلي‌مورفيسم ژن PPAR? از آناليزهاي چند متغيره استفاده شد. يافته‌ها: ارتباط معكوس معني‌داري بين سن زنان و تعداد تخمك‌هاي بالغ )001/0, P= 37/0(r= - و ميزان تخمك‌هاي بارور شده ) 015/0, P=25/0(r=- وجود داشت. نسبت تعداد تخمك‌هاي بالغ و تخمك‌هاي بارور شده افزايش معني‌داري )005/0(P < در حاملين الل نادر نسبت به ژنوتيپ هموزيگوت نرمال نشان داد. ارتباط پلي‌مورفيسم His447His بعد از همسان‌سازي عوامل مداخله گر در آناليزهاي چند متغيره از نظر آماري معني‌دار باقي ماند) 003/0(P=. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته ها به نظر مي رسد پلي‌مورفيسم His447His ژن PPAR? به‌عنوان يك عامل مستقل، در ميزان لقاح خارج رحمي و احتمالاً باروري زنان نقش مهمي دارد.

Background: Genetic factors play an important role in women fertility and embryonic development which may contribute to the efficacy of assisted reproduction techniques. Objective: The aim of this study was to investigate the effect of peroxisome proliferator-activated receptor ? (PPAR?) His447His polymorphism on oocytes and fertilization in women undergoing IVF. Methods: Blood samples were obtained from 98 IVF patients referred to Tabriz Alzahra Hospital. Samples were analyzed for the PPAR? gene polymorphism using polymerase chain reaction-restriction fragment length polymorphism-based methods. Multivariate analyses were used to test the independence of associations between the number of mature oocytes and the number of oocytes fertilized as outcome variables and polymorphism of PPAR? gene. Findings: Correlation analysis showed a significant inverse correlation between the age of women and the number of mature oocytes retrieved (r=-0.37, P=0.001) and oocytes fertilizaed (r=-0.25, P=0.015). The ratio of the number of mature oocytes to oocytes fertilizaed was significantly (P < 0.05) increased in carriers of the rare alleles than homozygous wild-type genotypes. The association of His447His polymorphism (P=0.003) remained statistically significant after adjustment for confounding factors in the multivariate analyses. Conclusion: This study presents evidences that the His447His polymorphism of PPAR? plays an important independent role in fertilization in vitro and thus possibly in female fertility.