بيمه و رشد اقتصادي در ايران

Insurance and Economic Growth : The Case of Iran’s Economy

در اين مقاله با تمركز بر مدل رشد اقتصادي و مدل فرضيه حذف، به بررسي آزمون عليت رابطه رشد اقتصادي و رشد بيمه و همچنين نقش و اهميت بخش بيمه در اقتصاد ايران پرداخته شده است. براي اين منظور، در مدل رشد اقتصادي موردنظر ازداده‌هاي دوره زماني (1386-1346) و آزمون رابطه عليت تودا وياموتا استفاده شده و براي روش داده- ستانده از داده‌هاي جداول داده- ستانده سال‌هاي 1365 و 1380 كه در قالب 18 بخش تجميع شده است، استفاده گرديده است. بر اساس نتايج به دست آمده، رابطه حق بيمه در ايران با رشد اقتصادي رابطه يك طرفه و از سوي حق بيمه به سمت رشد اقتصادي بوده كه اين رابطه ناشي از حق بيمه‌هاي غيرزندگي است . در خصوص بيمه‌هاي زندگي، رابطه‌اي بين رشد اقتصادي و رشد بيمه‌هاي زندگي قابل تاييد نمي‌باشد. از منظر اهميت بخش بيمه در اقتصاد ايران مطابق نتايج به دست آمده از جدول سال‌هاي 1365و 1380و در اثر حذف بخش بيمه نتايج حاكي از كليدي نبودن اين بخش در اقتصاد ايران است. اما با توجه به نتايج اين بخش مي‌توان اذعان داشت كه در سال 1380 در اثر حذف بخش بيمه، نسبت به سال 1365 درصد بيشتري از توليد در اقتصاد از دست مي‌رود.

This paper examines the role of insurance industry in the economic growth of Iran, by using a hypothetical extraction method (HEM). To estimate the causality relationship(Toda and Yamoto Test), the time series analysis for (1967-2007) period Input-Output tables of 1986 and 2001 are used. The results show the existence of a one way relationship from insurance to economic growth, but only for non-life insurance. However, no relationship is observed for life insurance. This finding indicates the insignificant role of insurance sector in Iran’s economic growth.