شماره ركورد :
550151
عنوان مقاله :
مقايسه ابعاد شخصيت افراد وابسته به مواد افيوني با افراد عادي و رابطه آن‌ها با ميزان باقي ماندن در ‏برنامه درماني نگهدارنده (متادون و بوپرنورفين)‏
عنوان فرعي :
Comparison of personality characteristics between drug addicts and non-addicts and its ‎relation with remaining in maintenance treatment programs
پديد آورندگان :
پورنقاش تهراني، سيدسعيد نويسنده Pournaghash Tehrani, Seyed-Said , دماوندي، حديثه نويسنده Damavandi, Hadise , بشارت ، محمدعلي ‏ نويسنده Besharat , Mohammad Ali ‎ , بهرامي احسان‏، هادي نويسنده Bahrami Ehsan, Hadi
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1391
رتبه نشريه :
علمي پژوهشي
تعداد صفحه :
12
از صفحه :
3
تا صفحه :
14
كليدواژه :
‏ ‏treatment retention , برنامه‌ درماني نگهدارنده‏ , Personality Trait , ميزان باقي ماندن در درمان‏ , صفت شخصيتي , drug maintenance program‏
چكيده فارسي :
مطالعات در زمينه ارتباط بين ويژگي‌هاي شخصيتي و سو مصرف مواد مخدر ‏نشان دادند كه پاره‌اي از مشكلات شخصيتي در بروز اين پديده دخيل است. ‏گرچه اين تحقيقات بخشي از ويژگي‌هاي شخصيتي، از جمله شخصيت ‏ضداجتماعي، دو قطبي و غيره را شناسايي كرده است؛ با اين حال تشخيص ‏دقيق در خصوص آن دسته از ويژگي‌هاي شخصيتي كه باعث بروز وابستگي به ‏مواد مخدر مي‌گردد امكان‌پذير نيست. اين پژوهش، به بررسي ويژگي‌هاي ‏شخصيتي دو گروه مصرف‌كننده مواد و عادي و همچنين، ميزان باقي ماندن در ‏درمان نگهدارنده (متادون و بوپرنورفين) مصرف‌كنندگان مواد، بر اساس ‏پرسشنامه ‏TPQ‏ كلونينجر پرداخت. روش پژوهش، پس‌رويدادي بود. گروه ‏نمونه، شامل 62 نفر (57 مرد، 5 زن) مصرف‌كننده مواد مراجعه‌كننده به مراكز ‏خود معرف شهر تهران است (28 نفر دريافت‌كننده متادون، 34 نفر دريافت‌كننده ‏بوپرنورفين). گروه كنترل نيز شامل 58 نفر (45 مرد، 13 زن) مي‌شود. نتايج، ‏نشان‌دهنده تفاوت معناداري در سطح كمتر از 01/0 بين دو گروه مصرف‌كننده ‏مواد و عادي، در مقياس نوجويي و پاداش‌ وابستگي بوده است. (نوجويي گروه ‏عادي و پاداش ‌وابستگي گروه مصرف‌كننده مواد، بيشتر بوده است). نتايج به ‏دست‌آمده در ارتباط با مدت زمان باقي ماندن در درمان نگهدارنده (متادون و ‏بوپرنورفين) نشان داد كه تفاوت معناداري در هيچ‌يك از ويژگي‌هاي شخصيتي ‏پرسشنامه شخصيتي (‏TPQ‏) كلونينجر وجود ندارد. بدون لحاظ كردن مدت ‏زمان باقي ماندن در درمان، تفاوت معناداري در مقياس نوجويي در سطح كمتر ‏از 05/0 بين دو گروه دريافت‌كننده درمان نگهدارنده به دست آمد. بنابراين, به ‏نظر مي‌رسد مدت زمان باقي ماندن در درمان نگهدارنده اهميت چنداني نسبت ‏به ويژگي‌هاي شخصيتي ندارد..‏
چكيده لاتين :
indicates that psychological and personality problems ‎of drug abusers are intricate phenomen which makes ‎it difficult to pinpoint the underlying causes of their ‎addiction. Although the present study by no means ‎attempts to specifically delineate the relationship ‎between personality and addiction, but it attempts to ‎portray the personality traits of addicted individuals ‎who are already in the treatment program namely ‎buprenorphine and methadone maintenance ‎programs. To do so, 62 addicts (28 methadone and 34 ‎buprenorphine) were randomly chosen from drug ‎treatment programs and were administered the ‎Cloninger’s Tridimensional Personality ‎Questionnaire (TPQ) which is a 97 item True-False ‎questionnaire that measures subscales including ‎novelty-Seeking; Reward-Dependence and Harm ‎Avoidance. The questionnaire was also administered ‎to 58 non-addicts. The results showed a significant ‎relationship between the two groups of drug abusers ‎and non-abusers in the novelty-seeking and reward ‎dependence subscale. Regarding the duration of ‎remaining in the treatment program, the results ‎showed no significant difference in any of the TPQ ‎subscales. However, without considering the duration ‎of remaining in the treatment program, a significant ‎relationship was found in the novelty-seeking ‎subscale between the two treatments programs.‎
سال انتشار :
1391
عنوان نشريه :
روان شناسي و علوم تربيتي دانشگاه تهران
عنوان نشريه :
روان شناسي و علوم تربيتي دانشگاه تهران
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی سال 1391
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان
لينک به اين مدرک :
بازگشت