پديد آورندگان :
خورگامي، ژامك نويسنده , , گوگل، امير حسين نويسنده , , سروش، احمدرضا نويسنده ,
كليدواژه :
اورژانس , ارجاع بيماران , رضايت شخصي , فريب بيماران
چكيده فارسي :
در سال‌هاي اخير پديده‌اي در سطح بيمارستان‌هاي دولتي رايج شده است كه بر اساس آن اورژانس‌ها به‌صورت غير قانوني و با متوسل شدن به اموري چون دادن اطلاعات غير صحيح، بيماران را به‌سمت دادن رضايت شخصي و مراجعه به مركز ديگر سوق مي‌دهند. هدف از اين مطالعه بررسي عوامل اين پديده از ديد دستاندكاران و افراد درگير در بيمارستان‌هاي آموزشي مي‌باشد تا ضمن روشن ساختن ريشه‌هاي آن، راه براي مطالعه‌هاي بيش‌تر در اين زمينه هموار شود.
در اين مطالعه، نظرات افراد درگير در اورژانس سه بيمارستان آموزشي شهر تهران به‌صورت مكتوب و در قالب يك پرسشنامه با سووالات باز جمع‌آوري شد. در آبان و آذر‌ماه 1388، 114 نفر از اعضاي هيات علمي و دستياران رشته‌هاي حاضر در اورژانس، كارورزان و پرستاران اورژانس مورد پرسش قرار گرفتند. افراد مورد مطالعه در خصوص تعداد رخداد پديده فوق در اورژانس بيمارستان محل كار، گروهي كه بيش‌تر اين اقدام را انجام مي‌دهند و عوامل و ريشه‌هاي بروز چنين پديده‌اي مورد سوال قرار گرفتند.
از نظر افراد تحت مطالعه، بيش‌تر ارجاعات بدون هماهنگي و نپذيرفتن بيمار در اورژانس‌ها توسط دستياران سال پايين و كارورزان انجام مي‌شود به‌طوري كه 48 نفر (1/42 درصد) دستياران سال اول را عامل اصلي دانسته و 29 نفر (4/25 درصد) كارورزان را به‌عنوان بيش‌ترين فردي كه بيماران را نمي‌پذيرد مي‌دانستند. تعداد موارد پذيرفته نشدن بيمار در اورژانس، به‌طور متوسط 6/15 ± 1/18 (بين صفر تا 90) نفر در هفته بيان شد. مهم‌ترين عوامل مطرح شده به‌ترتيب عبارتند از: فشار كاري زياد به نيروي انساني، كمبود تخت، نبود تجهيزات يا پرسنل تخصصي، نبود نظام بازخورد مالي به افراد، نبود انگيزه‌ي كافي براي انجام امور، ارجاع نامناسب توسط اورژانس تهران، مديريت و قوانين نامناسب، نظارت ناكافي و نامناسب از سطوح بالاتر و تقسيم وظايف ناعادلانه در سطوح مختلف.
عدم پذيرش و ارجاع بدون هماهنگي بيماران، امري شايع در بيمارستان‌هاي دانشگاهي در سطح شهر تهران مي‌باشد. مشكل شلوغي و فشار كاري زياد مي‌بايد در اولويت مداخله قرار گيرد. مطالعه‌هاي گسترده‌تر در دو زيرگروه كارورزان و دستياران سال پايين براي يافتن راهكار‌هاي مناسب براي مبارزه با اين پديده توصيه مي‌شود.
چكيده لاتين :
In recent years, a new manner has been common practice in emergency departments (EDs) of governmental hospitals in Iran, in which, of course illegally, patients are encouraged to self-discharge or refer to other EDs. This is done by giving incomplete or even false information and deceiving patients. The purpose of this study is to identify the underlying causes from the point of view of EDsʹ personnel to clarify the root of this burden for authorities and pave the way for more studies.
This is a cross-sectional descriptive-analytic study, gathering opinions via questionnaire and/or direct interview with open-ended questions. During November and December 2009, hospital managers, hospital heads, faculty members, residents in specialties involved with the ED, interns, ED nurses, and nurse supervisors were interviewed regarding the frequency of such instances in their hospital, the main violators, and its possible causes and determinants.
In this study 114 persons from different groups took part. From participants’ point of view, the main violators in EDs are junior residents and interns; 48 (42.1%) participants pointed to junior residents and 29 (25.4%) participants found interns responsible. The estimated number of patients which were refused during a week was stated as 18.1 ± 15.6 (range between 0 to 90). Among participants remarks, the most important factors which lead staff to non-admission were high work load, overcrowding of EDs, lack of facilities, lack of any motivation or incentive for doing tough tasks, inappropriate patient transfer by city emergency system, bad policies and rules, lack of sufficient supervision from deputies, and improper work sharing between different levels.
Patient non-admission and diversion through deception is a common practice among EDs of educational hospitals in Tehran. High work load and overcrowding of these centers should be considered a high priority target for interventions. Further studies are highly suggested to find appropriate solutions. In future studies, junior residents and interns should be considered as main target groups.
