رابطه كورتيزول سرم با ميزان بدحالي و پيش آگهي بيماران بستري

Association of serum cortisol with critical illness scoring and prognosis

زمينه: در مطالعه هاي مختلف، شيوع نارسايي آدرنال و رابطه كورتيزول سرم با پيش آگهي بيماران دچار ناخوشي هاي بحراني، متفاوت گزارش شده است. هدف: مطالعه به منظور تعيين رابطه ميزان كورتيزول سرم با بدحالي و پيش آگهي بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي در سال 1387 بر روي 60 بيمار بستري در بخش مراقبت هاي ويژه مركز آموزشي- درماني بوعلي سيناي قزوين انجام شد. كورتيزول پايه و پس از تحريك با آمپول كوزينتروپين اندازه گيري شد. رابطه كورتيزول با درجه هاي مختلف بدحالي، وجود يا عدم وجود پرفشاري خون، درمان با داروي افزاينده فشارخون، لوله گذاري تراشه و مرگ بررسي شد. داده ها با آزمون هاي آماري تي، آناليز واريانس و رگرسيون لجستيك تحليل شدند. يافته ها: از 60 بيمار مورد مطالعه، %35 كورتيزول پايه مرزي (بيش تر از 441 و كم تر از 938 نانومول در ليتر) داشتند. كورتيزول پايه سرم در هيچ يك از بيماران كم تر از 441 نانومول در ليتر نبود. كورتيزول سرم همه بيماران پس از تحريك به بالاتر از 938 نانومول در ليتر رسيد. كورتيزول سرم رابطه مستقل و مستقيمي با ميزان مرگ، اُُفت فشارخون، درمان با داروي افزاينده فشارخون و لوله گذاري تراشه داشت (05/0 > P). نتيجه گيري: با توجه به يافته ها، نارسايي آدرنال در بيماران بستري در بخش مراقبت هاي ويژه شايع نيست و مي توان از ميزان كورتيزول سرم در تعيين پيش آگهي بيماران بهره جست.