بروز حركات غير طبيعي و عوامل مرتبط با آن بهنگام القا بي‌هوشي با پروپوفول

Abnormal movements and it,s related factors following propofol induction

زمينه و هدف: پروپوفل پركاربردترين داروي القا وريدي است كه براي بي‌هوشي بكار ميرود و از مشخصات آن طول اثر كوتاه و عوارض جانبي كم است. يكي از عوارض مصرف اين دارو ايجاد حركات خودبخودي يا ميوكلونوس مي‌باشد. هدف از انجام اين مطالعه بررسي بروز ميوكلونوس و عوامل مرتبط با آن به دنبال تجويز پروپوفول بود. به علاوه زمان شروع، سرعت ايجاد علايم پس از تزريق و كميت اين حركات مورد بررسي قرار گرفتند. مواد و روش كار: در اين مطالعه تعداد 204 بيمار تحت القا بي‌هوشي با پروپوفول، توسط دو پزشك متخصص بي‌هوشي مورد مشاهده قرار گرفتند و بوجود آمدن حركات غير طبيعي، بر اساس درجه تكانش (movement score) به عنوان ميوكلونوس ثبت گرديد. تمام بيماران تحت مانيتورينگ عمق بي‌هوشي با روش شاخص دو طيفي (BIS) قرار داشتند. براي بررسي ارتباط ميوكلونوس با ساير متغير ها از رگرسيون لجستيك استفاده شد. كليه تجزيه و تحليل ها در نرم افزارSPSS 16 انجام شد. يافته ها: 60 بيمار از 204 بيمار دچار ميوكلونوس شدند كه بروز ميوكلونوس 29% برآورد شد. افرادي كه دچار ميوكلونوس شدند به طور معني داري وزن كمتري داشتند و دوز بيشتري از پروپوفل به ازا هر كيلوگرم وزن بدن دريافت كردند. در مدل رگرسيون لجستيك رابطه سن و دوز دارو با ميوكلونوس مشاهده شد. نتيجه گيري: يافته‏هاي مطالعه نشاندهنده بروز بالاي ميوكلونوس در اين بيماران نسبت به آمارهاي ذكر شده در ساير منابع است. با توجه به اين يافته‏ها و مقايسه آن با ساير مطالعات، فرضيه تاثير نژاد بر ميزان دوز مورد نياز براي رسيدن به سطح مطلوب بي‌هوشي و وقوع ميوكلونوس شكل گرفت، در نتيجه لازم است دوز مورد نياز و لزوم كاربرد داروهاي جلوگيري كننده از ميوكلونوس طي مطالعاتي چند مركزي در هر نژاد تعيين گردد.

Background and Aims:Propofol is the first line drug for intravenous induction of anesthesia. Short action duration and few adverse effects along with potent antiemetic properties made it the most widely used drug Spontaneous movement or myoclonus is one of its adverse effects. We aimed to study the incidence, time of onset, quantity, and quality of the myoclonus and its related factors. Material and methods:The study was conducted on 204 patients who received Propofol for induction while observed by two anesthesiologists for detecting myoclonus. All patients were monitored for depth of anesthesia according to Bispectral index. The abnormal movement was recorded according to movement score. To find the relationship between myoclonus and other variables, logistic regression was applied. All analysis were done using software SPSS version 16. Results:60 patients out of 204 developed myoclonus corresponding with an incidence of 29%. The mean weight in these patients was significantly lower than the patients without myoclonus and they received higher dose of Propofol per kilogram of body weight. Multivariate logistic regression corroborates the relation of age and dose with the incidence of myoclonus. Conclusion:Comparing this study with other studies, a hypothesis about the impact of race on the dose of Propofol required to achieve the planned level of anesthesia is figured out. The difference in dose requirement between races and the importance for prevention of myoclonus remains to be studied in large multicentre studies