استرس شغلي و نحوه مقابله با آن در پرستاران بيمارستان هاي شهر همدان بر اساس الگوي پرسيد

Assessing Stress Level and Stress Management Among Hamadan Hospital Nurses Based on PRECEDE Model

زمينه و هدف: پرستاري يكي از پراسترس ترين مشاغل است به نحوي كه تنش شغلي درپرستاران منجر به نارضايتي و ترك اين حرفه مي شود. هدف مطالعه حاضر تعيين سطح استرس و روش هاي مقابله با آن در پرستاران با بكارگيري الگوي پرسيد مي باشد. روش تحقيق: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي 237 پرستار از بيمارستان هاي دانشگاهي همدان شركت نمودند و پرسشنامه هاي طراحي شده برمبناي مدل پرسيد، استرس شغلي پرستاري، استرس رواني و رضايت شغلي را تكميل كردند، اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون هاي آناليز واريانس،كاي اسكوير و اسپيرمن تجزيه و تحليل شد. يافته ها: بر اساس نتايج حاصله 5/51% از پرستاران تنش متوسط و 9/5% از تنش شديد برخوردار بودند. حدود 40% داراي استرس رواني بيشتر از حد متوسط و 1/75% آنها از شغل خود ناراضي بودند. بين استرس رواني و رضايت شغلي همبستگي معكوس مشاهده شد (231/0- =r). ميزان آگاهي از خطرات استرس وراه هاي مقابله با آن در حد متوسط بود. در رابطه با عوامل قادر كننده، استفاده ازمنابع آموزشي در حد بسيار ناچيز بود و بيش از 90% پرستاران بدون عامل تقويت كننده بودند. نتيجه گيري: با توجه به نتايج اين مطالعه مبني بر ماهيت تنش زايي حرفه پرستاري، طراحي و اجراي برنامه آموزشي مديريت استرس بر اساس الگوي پرسيد به منظور كاهش استرس شغلي و افزايش رضايتمندي پيشنهاد مي گردد.

Background and Aim: Nursing is one of the most stressful jobs and the stress involved leads to the nursesʹ dissatisfaction and abandoning their occupation. The purpose of this study is to determine the level of stress and stress management methods among nurses based on PRECEDE model Materials and Methods: A descriptive-analytical design was used in this study. The sample size was 237 nurses from Hamadan hospitals who completed the scales of PRECEDE, NSS, PSS and Job Satisfaction. The data were analyzed using descriptive and inferential statistics (Chi-square, Spearman coefficient of correlation and ANOVA) through SPSS software V.13. Results: The results showed that 51.5% of nurses perceived intermediate level of occupational stress and 5.9% of them had high job stress levels. 40% of the subjects had high level of psychological stress and 75.1% of them were dissatisfied with their jobs. Reverse correlation between job satisfaction and perceived stress was seen (r=-0.231). The level of knowledge was average and enabling factors were low. The majority of subjects (90%) didnʹt have any reinforcing factors. Conclusion: Due to the nature of nursing job and the results of this study, designing and implementing job stress management programs based on PRECEDE model to decrease job stress and increase job satisfaction are suggested.