جداسازي و شناسايي مولكولي آكانتامبا در آب هاي راكد سطحي شهر قزوين

Isolation and molecular identification of Acanthamoeba in surface stagnant waters of Qazvin

زمينه: افزايش موارد آكانتامبيازيس در دهه هاي اخير سبب شده است كه بررسي محيطي اين تك ياخته مورد توجه قرار گيرد. يكي از منابع مهم احتمالي آلودگي هاي انساني، آب هاي راكد سطحي است. هدف: مطالعه به منظور جداسازي و شناسايي مولكولي آكانتامبا در آب هاي راكد و سطحي شهر قزوين انجام شد. مواد و روش ها: در اين مطالعه توصيفي تعداد 40 نمونه آب راكد از پارك ها و ميادين مختلف شهر قزوين در پاييز 1389 جمع آوري و نمونه ها از فيلترهاي نيتروسلولز 45/0 ميكروني عبور داده شدند. عناصر باقي مانده روي فيلترها در محيط كشت آگار غيرمغذي كشت داده شدند. محيط-هاي كشت از نظر تروفوزوييت و كيست آميب هاي آزادزي به روش ميكروسكوپي آزمايش شدند سپس ترفوزوييت هاي حاصل از كشت هاي مثبت با استفاده از پرايمرهاي اختصاصي جنس آكانتامبا به روش PCR آزمايش شدند. يافته ها: از40 نمونه مورد بررسي به روش كشت، در 32 نمونه (%80) آميب هاي آزادزي رشد و تكثير يافتند. با استفاده از روش PCR، در 14 نمونه مثبت (%8/43) گونه هاي آكانتامبا تشخيص داده شد كه باندي اختصاصي حدود bp500 نشان دادند. نتيجه گيري: با توجه به وجود آكانتامبا در آب هاي راكد و سطحي شهر قزوين، ضروري است پزشكان و دست اندركاران بهداشتي منطقه به نقش احتمالي اين آب ها در انتقال آكانتامبا و بيماري هاي ناشي از آن توجه كنند.

Background: Regarding the increasing number of acanthamoebiasis cases in recent decades, investigating the environmental pollution of this amoeba is now a focus of more attention. Surface stagnant water is considered as one of the important sources of human infections. Objective: The aim of this study was isolation and molecular identification of Acanthamoeba spp in surface stagnant waters of Qazvin. Methods: This was a descriptive study carried out in the autumn of 2010. A total of 40 samples of surface stagnant waters from the city parks and squares in Qazvin were collected. Samples were initially filtered using 0.45µ nitrocellulose membrane filters and later the residual components left on filter membrane cultured on non-nutrient agar. The cultures media were microscopically examined for the presence of trophozoites and cysts of free-living amoebae. Positive cultures for amoebae were examined by PCR (polymerase chain reaction) method using specific primers for the genus of Acanthamoeba. Findings: Free-living amoebae were identified in 32 (80%) samples by culture method. In addition, Acanthamoeba was identified by PCR method in 14 (43.8%) cases of positive cultures showing a nearly 500bp band. Conclusion: considering the prevalent of Acanthamoeba in surface stagnant waters of Qazvin, more attention to the potential role of such waters in transmission of infection by the regional clinicians and health practitioners is necessary.