بهينه‌سازي فواصل بازرسي براي يك سيستم دو مولفه‌اي پيچيده

Optimal Inspection Interval for a Two-Component System with Failure Dependency

در اين مقاله، بهينه‌سازي فواصل بازرسي براي يك سيستم دو مولفه‌‌اي با وابستگي خرابي بين مولفه‌ها ارايه شده است. در سيستم مورد مطالعه، خرابي‌هاي مولفه‌ي اول از نوع نرم بوده و طبق فرآيند غيرهمگن پوآسن با نرخ خرابي افزايشي رخ مي‌دهند. خرابي‌هاي مولفه‌ي دوم از نوع سخت بوده و طبق فرآيند همگن پوآسن با نرخ خرابي ثابت رخ مي‌دهند. هر خرابي نرمِ مولفه‌ي اول تاثيري روي خرابي مولفه‌ي دوم ندارد، اما هر خرابي سختِ مولفه‌ي دوم باعث ايجاد شوك روي مولفه‌ي اول شده، نرخ خرابي آن را افزايش مي‌دهد. خرابي‌هاي نرم مولفه‌ي اول موجب توقف سيستم نمي‌شوند، معذلك موجب افزايش هزينه‌هاي عملياتي سيستم مي‌گردند. از آنجا كه خرابي‌هاي نرم مولفه اول فقط در زمان بازرسي قابل شناسايي هستند، اين مولفه در فواصل زماني معيني بازرسي مي‌شود و در صورت مشاهده خرابي در حين بازرسي، بطور كامل تعمير شده، وضعيت اين مولفه به وضعيت مشابه نو تبديل مي‌گردد. خرابي‌هاي سخت مولفه دوم، به محض وقوع، مشاهده و باعث توقف كامل سيستم مي‌شوند. بدين ترتيب به محض وقوع خرابي اين مولفه، تعويض آن صورت مي‌گيرد. هدف، تعيين بهترين فاصله زماني بين بازرسي‌هاي متوالي مولفه‌ي اول است، بگونه‌اي كه متوسط هزينه‌ي كل در واحد زمان حداقل گردد. در پايان براي تشريح بيشتر مدل پيشنهادي، يك مثال عددي آورده شده است.