محدوده يابي سپر حفاظتي با تجزيه و تحليل مشخصه هاي آلاينده به كمك GIS وRS (مطالعه موردي: تالاب ميانكاله)

Analysis of Pollutantʹʹs Parameters of "Miankaleh Wetland" Using Geographical Information Systems (GIS)

پناهگاه حيات وحش ميانكاله شامل بخش آبي به نام خليج گرگان (تالاب ميانكاله) و محيط خشكي به نام شبه جزيره ميانكاله با وسعت 68880 هكتار در استانهاي مازندران وگلستان ،شمال شهرستان بهشهر واقع شده است. منطقه مطالعاتي اين تحقيق تالاب ميانكاله واقع شده است. امروزه موانع بسياري در سر راه حفاظت از منابع پايه و مديريت و برنامه ريزي در تالاب مورد بحث وجود دارد كه يكي از آنها عدم توجه مسيولين و نبود برخي از متخصصان مديريت و برنامه ريزي محيط زيست در مراحل اجرايي است. در فرضيه اين تحقيق عنوان شده است كه آلاينده هاي بدون كانون بار آلودگي بيشتري نســبت به آلاينده هاي با كانون دارند، اما توجه به اين نكته ضروريست كه منابع با كانون به طور قطعي، حتمي و مستقيم مواد آلاينده خود را وارد منابع آب مي كنند. بر اساس يافته هاي علمي كه در خارج از كشور صورت گرفته است بهترين راه براي جلوگيري از آلاينده هاي بدون كانون ايجاد مناطق سپر(نوارهاي گياهي رودكناري ) در حاشيه رودخانه ها ويا ديگر منابع آب كه در برابر خطرات وآلودگي ها آسيب پذير ترند،مي باشد. به منظور محدوده يابي سپر حفاظتي, ابتدا سيستم اطلاعات جغرافيايي براي آلاينده هاي منطقه تشكيل و سپس نقشه كاربري اراضي منطقه از تصاوير ماهواره اي ETM+ ماهواره Landsat استخراج گرديد. در مرحله بعدي با توجه به فاكتورهاي بررسي شده, محدوده بافر براي مناطق مختلف تعيين و نهايتا با روي هم اندازي لايه هاي اطلاعاتي و انجام تجزيه و تحليل اطلاعات مناطق بحراني شناسايي گرديدند. در پايان اين تحقيق زمينهاي باير و كاربري كشاورزي به عنوان مهمترين و بيشترين كاربري موثر در انتقال آلودگي در محدوده مطالعاتي تعيين گرديده است و راهكارهايي عملي براي كنترل اين مناطق و در نتيجه كنترل اثر آلودگي هاي بدون كانون ارايه شده است.

Miankaleh Wildlife refuge is situated in Mazindaran and Golestan province and it contains two sections, water area that is (68880 ha) called Miankaleh wetland (Gorgan Bay) and land area, which is called Miankaleh. The scope of research study in Miankaleh wetland is located between to eastern length and to northern width. Now days, there are a lot of obstacle on the way of protection of the base resources and management and programming in the Miankaleh wetland. One of them is lack of consideration of responsible persons and absence of environmental management specialist. In the theory of this proposal is grounded that the non-point source pollutant has more pollution load than point source pollutants, but this is necessary to note that point sources will enter their pollutions in water source definitely. In order to define a protective buffer zone we must establish a GIS for pollutant and generate land use map from ETM+ satellite images. In the next step with given results the buffer zone for given regions was determined. Finally critical regions were recognized with overlaying of maps and analysis of information. Base on specific findings in abroad, the best way to prevent non-point source pollutant is the development of buffer zone in the rivers or other water source bank, which are more vulnerable. At the end of this research barren land and farming land are determined as most important land use to transfer the pollution in the study area. Practical solution is presented to control of those land uses