تاثير ضرباهنگ هاي موسيقي بر شاخص هاي خستگي مركزي و محيطي زنان جوان غيرورزشكار

The aim of this study was to investigate the effect of different rhythms of music on some central and peripheral fatigue indices in non-athlete young females. For this purpose, 38 healthy female stude

هدف از پژوهش حاضر، بررسي تاثير ضرباهنگ هاي مختلف موسيقي بر برخي شاخص هاي خستگي مركزي و محيطي در زنان جوان غيرورزشكار است. به اين منظور 38 دانشجوي دختر سالم انتخاب و به صورت تصادفي به سه گروه، تجربي 1 شامل 13 نفر، 2 ± 22 سال، تجربي 2؛ 13 نفر 2 ± 23 سال و گروه كنترل 12 نفر، 2 ± 23 سال تقسيم شدند. در ابتدا پيش آزمون مشابه شرايط تمرين از تمام گروه ها به عمل آمد، سپس برنامه تمرين اصلي به صورت 2 جلسه در هفته به مدت 6 هفته متوالي با ارايه متغيرهاي مستقل اجرا شد و در نهايت پس از اتمام آخرين جلسه تمرين، پس آزمون گرفته شد. برنامه تمرين در هر جلسه شامل ركاب زدن روي دوچرخه كارسنج تا مرز واماندگي براي هر سه گروه بود. گروه هاي تجربي طي تمرين با هدفون به موسيقي گوش مي كردند. گروه كنترل نيز هيچ گونه مداخله موسيقي دريافت نكردند. تحليل نتايج آزمون ضربه زني با انگشت تفاوت زيادي را در خستگي محيطي گروه هاي تجربي و كنترل نشان نداد. نتايج آزمون ناميدن رنگ ها خستگي مركزي حاصل از تمرين در گروه كنترل نسبت به دو گروه موسيقي كند و تند را تاييد كرد. تحليل يك طرفه داده ها نشان داد كه در پيش آزمون بين شاخص هاي خستگي اندازه گيري شده، در سه گروه اختلاف معني داري وجود نداشت (05/0P > ). اما در مرحله پس آزمون مقدار بار كاري حالت واماندگي (022/0=P) بين گروه ها معني دار بود. آزمون تعقيبي توكي نشان داد بين گروه كنترل و گروه هاي تجربي اختلاف معني داري در همه متغيرها وجود دارد (05/0 P < )، ولي بين گروه هاي تجربي اين اختلاف معني دار نيست (05/0 P > ). به طور كلي مي توان گفت موسيقي همزمان با تمرين خستگي مركزي و محيطي را به تعويق مي اندازد و در نهايت عملكرد ورزشي را افزايش مي دهد

The aim of this study was to investigate the effect of different rhythms of music on some central and peripheral fatigue indices in non-athlete young females. For this purpose, 38 healthy female students were randomly divided into three groups: fast music group or EXP1 (N=13, M+SD age: 22+2 years), slow music group or EXP2 (N=13, M+SD age: 23+2 years) and control group (N=12,M+SD age: 23+2 years). At first, pretest was performed under the same condition as the training condition; then, training program was performed for six weeks, two sessions per week and finally posttest was performed. The training program included pedaling on an ergometer until exhaustion. The experimental groups listened to music by headphones while training; control group received no musical intervention. Results of finger tapping test showed no noticeable difference in peripheral fatigue between experimental groups and control group. The results of chart for continual naming of colors test confirmed the central fatigue in control group compared with fast and slow music groups. Data analysis by one-way ANOVA showed no significant differences in fatigue indices among the three groups in the pretest (P > 0.05). But in the posttest, workload of exhaustion (p=0.022) among groups was significant. Tukey post hoc test showed a significant difference in all variables between experimental groups and control group (P < 0.05) while this difference was not significant between experimental groups (P > 0.05). Generally, it can be concluded that music together with training delays central and peripheral fatigue and finally improves sport performance