عنوان مقاله :
تاثير روش تدريس مشاركتي بر گروهگرايي و پيشرفت تحصيلي دانشآموزان دوره متوسطه در شهر مشهد
عنوان فرعي :
The Effect of Cooperative Learning on Group tendency and Academic Achievement of High School Students in Mashhad
پديد آورندگان :
كرمي ، مرتضي نويسنده , , محمدزاده قصر، اعظم نويسنده 2دانشجوي گروه علوم تربيتي، دانشگاه فردوسي، مشهد، ايران , , افشاري ، معصومه نويسنده ,
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1391 شماره 33
كليدواژه :
پيشرفت تحصيلي , روش تدريس مشاركتي , گروهگرايي , Academic acheivement , Group attitude , Cooperative leaning , برنامه درسي , Curriculum , آموزش متوسطه , High school education
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير روش تدريس مشاركتي بر گروهگرايي و پيشرفت تحصيلي در دانشآموزان دوره متوسطه صورت پذيرفت.روش پژوهش، شبه آزمايشي و از نوع طرح پيشآزمون ـ پسآزمون با دو گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل دانشآموزان دختر پايه اول دوره متوسطه شهر مشهد در سال تحصيلي 90 ـ 89 و حجم نمونه تحقيق 77 نفر بود كه 24 نفر در گروه آزمايش، 26 نفر در گروه كنترل 1 و 27 نفر در گروه كنترل 2 قرار گرفتند. در گروه آزمايش، تدريس به روش مشاركتي انجام شد و در گروههاي كنترل از روش تدريس سنتي(روش سخنراني) استفاده شد. ابزارهاي مورد استفاده پرسشنامه گروهگرايي ايوانز و جارويس(1986) و آزمونهاي پيشرفت تحصيلي محقق ساخته بود كه كليه آزمونها از لحاظ روايي و ضريب پايايي (86/0) مورد تاييد قرار گرفت. به منظور تجزيه و تحليل دادهها علاوه بر روشهاي آمار توصيفي (ميانگين و انحراف معيار)، از روش آمار استنباطي (MANCOVA) نيز استفاده شد. نتايج آزمون مانكوا نشان داد كه بين سه گروه از جهت متغير گروهگرايي تفاوت معناداري وجود دارد (001/0P= )و نتايج آزمون تعقيبي بنفروني نمايانگر اين بودكه گروه آزمايش در متغير گروهگرايي نسبت به هر دو گروه (گروه كنترل يك 004/0(P= و گروه كنترل دو) 005/0(P= از شيوه تدريس كار مشاركتي، تاثير بيشتري پذيرفته است. ولي بين سه گروه از جهت متغير پيشرفت تحصيلي تفاوت معناداري وجود نداشت (646/0P= ) با وجود اينكه اين تفاوت از لحاظ آماري معنادار نيست اما مقايسه ميانگينها در پيشرفت تحصيلي سه گروه، عملكرد بهتر گروه آزمايشي نسبت به دو گروه كنترل را نشان داد كه معلمان بايد روشهاي فعال تدريس را به خوبي فرا گرفته و اين روشها را در كلاسهاي درس اجرا كنند و همچنين در جهت تغيير نگرش دانشآموزان نسبت به كار گروهي نيز گام بردارند.
چكيده لاتين :
This quasi-experimental study with pretest – posttest and two control groups investigated the impact of cooperative learning on group tendency and academic achievement of high school students in Mashhad, Iran.The study population was high school first-grade female students of Mashhad in academic year 2010-2011. The sample size was 77, in which 24 were in the experimental group, 26 in control group 1 and 27 in control group 2. In the experimental group cooperative teaching method was used and in control groups the traditional teaching method .The tools were Evans and Jarvis’ group tendency questionnaire (1986) and researcher-made academic achievement tests.All the tests were consistent in terms of validity and reliability coefficient (0.86). To analyse data, both descriptive and inferential statistics (MANCOVA) were used.MANCOVA test showed significant differences among the tendencies of the three groups (P=0.001). Benfroni’s post hoc test results showed that the experimental group was affected more by cooperative teaching method compared with the other two groups (control group 1 with (P= 0.004) and control group 2 with (P=0.005)). But there wasn’t any significant diffenrence among the three groups considering academic achievement (P=0.646). Although this difference is not statistically significant, comparison of the averages of academic achievement in three groups showed better performance of experimental group. Teachers should learn active teaching methods and apply them in their classes. Also they should take measures to change students’ attitudes toward group work.
عنوان نشريه :
پژوهش در برنامه ريزي درسي
عنوان نشريه :
پژوهش در برنامه ريزي درسي
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 33 سال 1391
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان