تمثيل صفاي مي و لطافت جام

The Symbol of Joy of Wine and Delicacy of Goblet

ادبيات نمايشگاه انديش ه ها و افكار مل ت هاست كه فرهنگ هر ملتي در آن به منص ه ظهور مي رسد. هنر شاعر و نويسنده اين است كه جمال طبيعت را آنگونه كه هست يا همان طور كه ذوق ها طالب آن هستند با زيبايي در تمام ابعادش پيوند داده و در قالبي زيبا منعكس سازد . ب ه طوري كه هم افكار و انديش ه هاي زيبا، لطيف و عميق را در آن جمع كند و هم دلك ش ترين و دلنوازترين تصويرها و تخيلات ذهني و سا ختارها را به خدمت گيرد . ادبيات عرفاني ملل مشرق زمين از اينگونه تابلوهاي زيبا كه انواع جلوه ها را به خوبي مجسم م ي كند، سرشار و غني است . يكي از اين شاعران صاحب بن عباد است كه رباعي بي نظير او نُقل محافل و مجالس ادبا، شعرا، عرفا و متصوفين شده است . صاحب در ربا عي خود كه تمثيل صفاي مي و لطافت جام است ، يكي از مسايل لطيف و دقيق را كه موجب قيل و قال و بحث و جدال هاي ظاهراً بي مورد شده است و در حقيقت ناشي از اختلاف در فهم اصلي خود كلمه مي باشد را بسيار زيبا و جالب منعكس كرده است. حال در اين مقاله سعي بر آن است كه اين رباعي زيبا و دلكش را كه با بهر ه گيري از اصطلاحات خمري به موضوع وحدت وجود و اتحاد اشاره دارد و مورد استفاد ه بسياري قرار گرفته است بررسي كنيم.

Literature is an exhibition of ideas and thoughts of nations in which the culture of any nation will be exhibited. The art of poet and writer is that the beauty of nature as it is or as nature lovers are seeking for is linked in it through all its aspects and in a very beautiful format, so that both beautiful thoughts and notions , be it delicate or profound are gathered, and the most attractive and smooth images and mental imaginations and formats are served. The Gnostic literature of oriental nations is filled with such beautiful pictures that disclose all kinds of features pretty well. One of the relevant poets is Sahib Bin Ebad whose quartets is the cup of tea of literary persons, poets, Gnostics, and sufis. In his quartet which is the symbol of the joy of wine and delicacy of goblet , Sahib has beautifully and wonderfully reflected one of the keen and delicate issues that has caused the uproar and arguments however irrelevant, and in fact the one stemmed from the discrepancy in the main comprehension of the word itself. Now this paper strives to investigate such an attractive and charming quartet that by means of khamri terminology has addresses the monism and unity used by so many persons.