تاثير لمس درماني و آرميدگي عضلاني بر اضطراب امتحان و فعاليت امواج مغزي

The Effect of Therapeutic Touch and Muscle Relaxation on the Test Anxiety and Brain Wave Activity

هدف از پ‍ژوهش حاضر بررسي تاثير لمس درماني و آرميدگي عضلاني بر اضطراب امتحان و امواج مغزي دانشجويان دانشگاه تربيت معلم تهران بود. جامعه آماري اين تحقيق شامل دانشجويان داوطلب شاغل به تحصيل اين دانشگاه در سال تحصيلي 88-87 بود. جهت انتخاب نمونه مورد مطالعه، از روش نمونه‌گيري در دسترس استفاده شده است. حجم نمونه شامل 40 نفر (10 نفر گروه لمس درماني، 10 نفر گروه آرميدگي عضلاني، 10 نفر گروه كنترل داراي اضطراب امتحان و 10 نفر گروه كنترل عادي) بود. اين افراد پس از تشخيص بر اساس نمرات مقياس اضطراب امتحان ساراسون، به صورت تصادفي در گروه‌هاي آزمايش و كنترل جايگزين شدند. ابزار گردآوري داده‌ها در اين پژوهش، مقياس اضطراب امتحان ساراسون و دستگاه موج نگار مغزي بود. براي آزمون فرضيه‌هاي پژوهش از يك طرح شبه آزمايشي پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل استفاده شد. به منظور بررسي و تحليل فرضيه‌هاي پژوهش، از آزمون تحليل واريانس‌ نمرات اختلافي استفاده شد. نتايج نشان داد بين گروه‌ آرميدگي عضلاني و گروه كنترل در متغيرهاي اضطراب امتحان و فعاليت امواج مغزي تفاوت معناداري وجود داشته است، در حالي كه تفاوت ميان گروه لمس درماني و گروه كنترل معنادار نبوده است. به عبارتي روش لمس درماني نتوانسته است اضطراب امتحان آزمودني‌ها را به طور معناداري كاهش دهد و بر فعاليت مغزي آزمودني‌ها تاثير معناداري داشته باشد، در حالي‌ كه روش آرميدگي عضلاني اضطراب امتحان آزمودني‌ها را به طور معناداري كاهش داد، و همچنين موجب افزايش فعاليت موج مغزي تتا شده است. بنابراين از آنجا كه روش آرميدگي عضلاني در كنترل و كاهش اضطراب امتحان و نشانه‌هاي جسماني ناشي از آن موثر بوده است، از اين روش درماني مي‌توان در كاهش اضطراب امتحان بهره برد.

The aim of this study was to investigate the effect of therapeutic touch and muscle relaxation on the test anxiety and brain wave activity in Tarbiat Moallem University’s students, Tehran. Population of the study included all the students of this university in the academic year of 2008-2009. A sample of 40 students was selected through simple random sampling. Based on the Sarason Test Anxiety Scale and EEG, the subjects were put into four groups of ten: Therapeutic touch group, muscle relaxation group, control group having test anxiety, and normal control group. In this study which was a quasi-experimental research, pretest-posttest, control group design was used. To analyze the data and test the hypotheses of the study, Analysis of Variance (ANOVA) was used. The findings revealed that there was a significant difference between the muscle relaxation group and the control group, in terms of test anxiety and brain wave activity; however, the difference between the therapeutic touch group and the control group wasn’t significant. In other words, therapeutic touch method decrease the test anxiety of the subjects significantly, and did not have an effect on the brain wave activity, but the muscle relaxation method decreased the test anxiety and had an effect on the brain wave activity. Therefore, muscle relaxation could be used to decrease the test anxiety.