تعيين خسارت ناشي از حريق و انفجار در يك صنعت شيميايي به روش شاخص حريق و انفجار

Determination of fire and explosion loss in a chemical industry by fire

زمينه: وقوع حوادث حريق و انفجار در صنايع باعث وارد آمدن خسارت هاي مالي ، جاني و زيست محيطي فراواني مي شود. هدف: مطالعه به منظور برآورد خسارت هاي ناشي از حريق و انفجار در يك صنعت شيميايي به روش شاخص حريق و انفجار و تعيين حق بيمه انجام شد. مواد و روش ها: اين مطالعه تحليلي در سال 1385 در مجتمع پتروشيمي بندر امام خميني (ره) انجام شد. شاخص حريق و انفجار در بخش هاي مختلف كارخانه مورد مطالعه، محاسبه و شعاع خطر، ارزش تجهيزات موجود در اين ناحيه و خسارت پايه مشخص شد. به منظور تعيين خسارت واقعي، اقدام هاي كنترلي موجود در كاهش خسارت ها ارزيابي شد. تعداد روزهاي از دست رفته كاري و براساس آن خسارت ناشي از تعطيلي كارخانه برآورد شد. داده ها با استفاده از نرم افزار شاخص حريق و انفجارDOW تحليل شدند. يافته ها: واحد فرايندي برج عريان ساز با شاخص حريق و انفجار226، محتمل ترين خسارت واقعي 7/6 ميليون دلار، تعداد روزهاي از دست رفته كاري 120 روز و خسارت تعطيلي كارخانه برابر با 89 ميليون دلار به عنوان بحراني ترين بخش كارخانه شناسايي شد. واحد فرايندي مخزن نفتا با شاخص 64 و خسارت واقعي 36/0 ميليون دلار به عنوان كم خطرترين واحد فرايندي شناسايي شد. نتيجه گيري: خسارت هاي ناشي از تعطيلي كارخانه به مراتب بيش تر از خسارت هاي تخريب تجهيزات است كه در صنايع ايران به ندرت شامل بيمه مي شوند. به روش شاخص حريق و انفجار مي توان تاثير اقدام هاي كنترلي بر كاهش خسارت هاي ناشي از حريق و انفجار را برآورد كرد و محاسبه اين خسارت ها مي تواند به عنوان پايه اي براي تعيين حق بيمه ناشي از انفجار و آتش سوزي در صنايع شيميايي قرار گيرد.

Background: Fire and explosion accidents cause numerous economical, environmental and human losses in industries. Objective: The aim of this study was to present a new method for fire and explosion loss estimation by virtue of fire and explosion index to determine the premium rate. Methods: This is a descriptive-analytical study carried out in Bandar Imam petrochemical complex in 2006. Initially, the fire and explosion index was calculated in selected process units and the hazard radius, equipment value, and the base maximum probable property damage determined. To determine the actual maximum property damage, the loss control credit factor was assessed. Finally, the days’ outage and business interruption losses were estimated.Data analyzed with DOW fire and explosion software. Findings: The stripper column with 226 F&EI value, actual maximum property damage of about 6.7 million dollars, days’ outage of about 120 days, and business interruption loss of about 89 million dollars was identified as the most critical unit of the factory. The least hazardous unit detected was the Nafta storage tank with 64 F&EI value and actual maximum property damage of about 0.36 million dollars. Conclusion: All factors affecting the fire and explosion risk were shown to be among the indices that are considered as a base for loss estimation. Business interruption losses are higher than actual maximum property damage and these losses are not insured in Iran industries. In this technique, the effects of control measures on reducing fire and explosion losses were considered and the estimated losses could be regarded as a base to determine the premium rate.