مقايسه اثر سلكسيب و ايندومتاسين با سولفات منيزيم در پيشگيري از زايمان زودرس

Efficacy of celecoxib, indomethacin and magnesium sulfate to stop preterm labor

زمينه و هدف: زايمان پيش از موعد به شروع انقباضات رحمي با قدرت و توالي كافي براي ايجاد ديلاتاسيون و افاسمان پيشرونده گردن رحم در هفته هاي 20 تا 37 بارداري گفته مي شود. هدف اين مطالعه، تعيين كارآيي سلكسيب در توقف زايمان زودرس در مقايسه با ايندومتاسين و سولفات منيزيم است. مواد و روش كار:اين مطالعه، يك كارآزمايي باليني دوسوكور است كه بر روي 400 باردار تك قلو بين 24 تا 34 هفته كه با تشخيص دردهاي زايماني زودرس در زايشگاه بيمارستان آموزشي- درماني امام خميني (ره) ساري در طول سالهاي 89-1388بستري شده اند، انجام شده است. بيماران به سه گروه دريافت كننده سولفات منيزيم، سلكسيب و ايندومتاسين تقسيم شدند كه بطور كامل تصادفي بوده است و 24، 48 و 72 ساعت پس از شروع درمان جهت تعيين شاخص مايع آمنيوتيك (AFI) سونوگرافي شدند و در صورتيكه 72 ساعت پس از شروع درمان يا 24 ساعت پس از قطع درمان هنوز كاهش AFI يا بعبارت ديگر كمتر از 7 سانتي متر وجود مي داشت، سونوگرافي تا زمان نرمال شدن حجم مايع آمنيوتيك روزانه ادامه مي يافت. يافته ها: افراد از نظر سن مادر، سن بارداري، پاريتي، سابقه زايمان زودرس و ميزان ديلاتاسيون سرويكس همسان سازي شدند. در مجموع، 4/76% از نمونه ها در بين گروههاي دريافت كننده سلكسيب و ايندومتاسين به توكوليتيك تراپي پاسخ دادند. تفاوت آماري معني داري به نفع سلكسيب بين دو گروه وجود داشت (039/0=P). 3/77% نمونه هايي كه از ايندومتاسين و منيزيم سولفات به عنوان توكوليز استفاده شده بود به درمان پاسخ دادند، تفاوت آماري معني داري به نفع سولفات مشاهده شد (002/0=P). 9/87% نمونه هايي كه از سلكسيب و سولفات منيزيم به عنوان توكوليتيك استفاده شده بود به توكوليز پاسخ دادند و تفاوت آماري معني داري در استفاده از اين داروها مشاهده نگرديد (24/0=P). نتيجه گيري:بنظر مي رسد سلكسيب مي تواند به مانند سولفات منيزيوم در درمان زايمان زوردرس استفاده شود.

Background & Objectives: In human preterm birth refers to the birth of a baby with less than 37 weeks gestational age. Preterm labor is defined as the initiation of uterine contractions of sufficient frequency and intensity leading to progressive effacement and dilation of the cervix every time between 20 and 37 wk gestational age. The purpose of this study was to determine the celecoxib effectiveness on stopping preterm labor compared to indomethacin and magnesium sulfate. Materials & Methods: This study is a double-blind clinical trial on 400 patients between 24 to 34 weeks with a diagnosis of preterm labor in the Imam Khomeini hospital in Sari during 2009-10. This was a randomized study of patients who had twin pregnancy and intact amniotic membrane, do not responding to treatment with hydration and analgesics and cervical dilatation and effacement was on the rise. patients were divided into three groups receiving magnesium sulfate, indomethacin and celecoxib. In order to measure the Amniotic Fluid Index (AFI), Ultrasonography was carried out at 24, 48, and 72 hours after beginning of the treatment. Results: 400 patients mean age 26.1±4.6 years completed the trial. A significant statistical difference in favor of celecoxib was observed between these groups. Totally, 87.9% of patients used celecoxib and magnesium sulfate were respond to tocolysis. Conclusion: Celecoxib is as effective as magnesium sulfate for primary tocolysis.