بررسي آراي فقها در مورد منافات اخذ اجرت با قصد قربت

A study of the Fatwas of Jurisprudents on the Contradiction between Receiving Wage and Intent of Proximity to God with Special Reference to Imam Khomeini’s Approach

:يكي از موضوع‌هاي فقهي كه از دير باز در فقه مطرح بوده و همزمان با تكامل فقه رشد كرده قاعده حرمت اخذ اجرت بر واجبات است. از جمله ادله‌اي كه موجب حكم به تحريم اخذ اجرت شده است، ناسازگاري اخذ اجرت با قصد قربت است. اين مساله تاثير زيادي در بينش فقهي فقيهان دارد تا جايي كه بسياري از آراي ايشان درباره اين قاعده بر محور همين سازگاري يا ناسازگاري شكل گرفته است. اغلب فقها اخذ اجرت بر واجبات توصلي را جايز مي‌دانند. در حقيقت قدر متيقن قاعده حرمت اخذ اجرت بر واجبات به واجبات عبادي برمي‌گردد. به اين منظور در اين مقاله به بررسي حرمت اخذ اجرت بر واجبات عبادي از ديدگاه امام خميني پرداخته شده و شبهات پيرامون اين مساله طرح و پاسخ داده شده است.