عنوان مقاله :
اثر تمرين استقامتي بر سطوح سرمي سايتوكاين هاي پيش التهابي، تستوسترون و كورتيزول در مردان جوان غيرفعال
عنوان فرعي :
The effect of endurance training on serum levels of pro-inflammatory cytokines, testosterone and cortisol in sedentary young men
پديد آورندگان :
طاهري كلاني، عبدالحسين نويسنده Taheri Kalani, Abdolhossein , ابراهيم، خسرو نويسنده Ebrahim, Khosrow , آذربايجاني، محمدعلي نويسنده Azarbayjani, Mohammad Ali
اطلاعات موجودي :
فصلنامه سال 1391 شماره 57
كليدواژه :
IL-6 , TNF , IL-1 , سايتوكاين , تمرين استقامتي
چكيده فارسي :
زمينه: شناخت روش هاي درماني كاهش التهاب با توجه به اثرات مضر آن بر سلامتي، حياتي است. هدف پژوهش حاضر، بررسي تاثير 10 هفته تمرين استقامتي بر سايتوكاين هاي پيش التهابي و رابطه تغييرات آنها با هورمون هاي تستوسترون و كورتيزول در مردان جوان غيرفعال بود.
روش ها: 20 مرد غيرفعال 30-20 سال براي شركت در اين پژوهش داوطلب شدند و بهصورت تصادفي به دو گروه كنترل (9n=) و تمرين استقامتي (11n=) تقسيم شدند. قبل و پس از تمرين، هفته هاي پنجم و دهم تمرين، خون گيري بهعمل آمد و سطوح سرمي TNF-?، IL-1?، IL-6، تستوستـرون و كورتيزول اندازه گيري شد. تمرين استقامتي شامل 30 دقيقه كار روي دوچرخه كارسنج با شدت 70 درصد ضربان قلب بيشينه بود كه بهصورت فزاينده به 50 دقيقه با شدت 80 درصد ضربان قلب بيشينه در هفته دهم رسيد.
يافته ها: تمرين استقامتي باعث افزايش VO2max و كاهش درصد چربي بدن شد(05/0P < )، اما سطوح سرمي TNF-?، IL-1?، IL-6، تستوسترون و كورتيزول، تغييري را نشان نداد (05/0P > ). همچنين، همبستگي دو متغيره نشان داد بين تغييرات سايتوكاين هاي پيش التهابي با تغييرات هورموني و درصد چربي بدن متعاقب تمرين استقامتي، رابطه معنا داري وجود ندارد (05/0P > ).
نتيجه گيري: دوره 10 هفته اي تمرينات استقامتي، تاثير معناداري بر سطوح پايه سايتوكاين هاي پيش التهابي و رابطه تغييرات آنها با تستوسترون و كورتيزول در مردان جوان غيرفعال نداشت.
چكيده لاتين :
Background: Given widespread deleterious health effects of an augmented inflammatory state, identification of therapies that reduce inflammation is critical. The purpose of the present study was to investigate the effects of 10 weeks endurance training on pro-inflammatory cytokines and their relationships with cortisol and testosterone hormones in sedentary young men.
Methods: Twenty sedentary men (age, 20-30 yr), volunteers to participant in the study. They were randomly divided into two groups of endurance training (n=11) and control (n=9) group. Blood sample were collected before and after 5 and 10 weeks from intervention, and the concentrations of TNF-?, IL-1?, IL-6, cortisol and testosterone were measured. Endurance training included 30 min cycling on ergometer at 70% maximal heart rate, which was then increasingly changed to 50 min at 80% maximal heart rate in week 10.
Results: Endurance training increased VO2max, and decreased body fat percent (P < 0.05), but concentrations of TNF-?, IL-1?, IL-6, Cortisol and testosterone did not changed (P > 0.05). In addition, Pearson’s correlation indicated no relationships between changes in pro-inflammatory cytokine concentrations and changes in hormones and body fat percent (P > 0.05).
Conclusion: These results indicated that, 10 weeks endurance training has no significant effect on baseline pro-inflammatory cytokine concentrations and their relationships with cortisol and testosterone in sedentary young men.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه
اطلاعات موجودي :
فصلنامه با شماره پیاپی 57 سال 1391
كلمات كليدي :
#تست#آزمون###امتحان