فارسي كنوني به عنوان يك زبان جنسيت گرا

The current Persian language as a sexist language

در مقاله حاضر، زبان فارسي كنوني را از‏منظر علم جامعه‏شناسي زبان به‏عنوان زباني جنسيت‏گرا بررسي كرده‏ايم. فرضيه اين پژوهش، آن است كه اگرچه زبان فارسي كنوني مانند زبان‏هايي جنسيت‏گرا همچون انگليسي، آلماني، فرانسه، و... از‏نظر نحوي ، از‏نوع جنسيت‏گرا نيست، در برخي موارد، كار‏برد اين زبان در حوزه زباني واژگان ، ساخت‏واژه و گاه از‏نظر معنايي و استعاري ، جنسيت‏گرا ‏بودن آن را آشكار مي‏كند؛ بنابر‏اين، در‏راستاي اثبات اين فرضيه، شواهد زباني متعددي را از‏طريق ضبط گفتار فارسي‏زبانان، و خواندن روز‏نامه‏ها و مجلات و... جمع آوري كرده و پس‏از طبقه‏بندي منظم، آنها را تجزيه و تحليل كرده‏ايم؛ در ادامه، متغير يا متغير‏هاي زباني- اجتماعي موثر در باز‏تاب مسيله تبعيض جنسي را در زبان فارسي كنوني، از‏طريق تهيه پرسش‏نامه منظم يافته‏ايم.

In the present article, we have studied the current Persian language from a sociolinguistic point of view, as a sexist language. The hypothesis of this study is that, although the current Persian language, like other sexist languages such as English, German, French, etc. is not a sexist language at the syntactic level. However, its use in lexicon, morphology, and sometimes with regard to semantics and metaphor, shows it can be a sexist language. Therefore, in order to prove this hypothesis, various linguistic data have been gathered through recording Persian speakersʹ conversations, reading newspapers, magazines and etc. After a regular categorization, we have analyzed the data; and finally the linguistic as well as social variables causing sexism in the current Persian language have been explored through an ordered questionnaire.