شبكه بررسي مسايل ايران در امريكا و سياست‌هاي ايالات متحده در قبال جمهوري اسلامي

The Network of Studying Iranian Issues in the U.S. and the U.S. Policies toward the Islamic Republic of Iran

اين نوشتار تلاش دارد تا شبكه بررسي مسايل ايران در امريكا را مورد مطالعه قرار داده و ديدگاه‌هاي آنها در مورد سياست‌هاي امريكا در قبال جمهوري اسلامي ايران را بررسي نمايد. پرسش‌هايي كه در اين پژوهش مطرح مي‌شوند عبارتند از: چه افراد و سازمان‌هايي در مباحث مربوط به سياست‌هاي امريكا در قبال جمهوري اسلامي ايران مشاركت كرده و در نتيجه، آيا بخشي از شبكه بررسي مسايل ايران ‌محسوب مي‌شوند؟ توصيه‌هاي سياسي‌ كه اعضاي شبكه بررسي مسايل ايران ارايه كرده‌اند، چيست؟ كدام‌يك از اين توصيه‌هاي سياسي، تحت مقوله خط‌مشي‌هاي ديپلماسي عمومي قرار مي‌گيرند؟ بر پايه توصيه‌هاي ارايه‌شده درباره سياست‌هاي امريكا در قبال ايران و روابط ميان اعضاي شبكه‌ بررسي مسايل ايران، چه حلقه‌هاي سياست‌سازي را مي‌توان در اين شبكه شناسايي كرد؟ براي پاسخ به اين پرسش‌ها، اسناد به‌دست‌آمده در پژوهش درباره شبكه بررسي مسايل ايران را به دقت مطالعه كرده و سياست‌هايي را كه هريك از اعضا توصيه كرده بودند، مورد توجه قرار مي‌دهيم. با مراجعه به برخي از پايگاه‌هاي داده در مجموع، ??? شخصيت به‌عنوان اعضاي شبكه بررسي مسايل ايران شناسايي شدند. از آنجا كه در بعضي سازمان‌ها بيش از يك نفر از اين شخصيت‌ها حضور داشتند، در مجموع ??? سازمان كه دست‌كم يكي از اعضاي آنها در شبكه بررسي مسايل ايران حضور دارد، شناسايي شدند. با آغاز تحليل داده‌ها و نيز بر پايه سياست‌هاي توصيه‌شده، پيش‌فرض‌هاي آنها درباره ماهيت روابط جمهوري اسلامي ايران و امريكا و برداشت آنها از واقعيت‌هاي سياسي در ايران، چهار الگوي مختلف نمايان شد. براساس نتايج نهايي به‌طوركلي مجموعه سياست‌هاي توصيه‌شده اعضاي شبكه بررسي مسايل ايران را مي‌توان به چهار دسته تقسيم كرد: «تعامل راهبردي»، «تنبيه‌گري بدون تعامل»، «تعامل ستيزه‌جويانه» و بالاخره «دگرگوني بنيادين» آشكار شدن چنين الگويي را مي‌توان حاكي از وجود چهار گروه يا حلقه سياست‌ساز در شبكه بررسي مسايل ايران دانست كه در اين مقاله مورد مطالعه قرار گرفته و معرفي مي‌شود.

This article tries to study the network of studying Iranian issues in the U.S. and its views on the U.S. policies towards the Islamic Republic of Iran. By referring to some data banks, the author identifies 182 personalities and the members of the network studying Iranian issues. Since more than one personality is present in some organizations, in total, 104 organizations are identified, at least one member of which is active in the network. Through analyzing data and based on recommended policies, existing presumptions about the nature of Iran – U.S. relations and their perception of political realities of Iran, four distinct models were discovered. The final results of this analysis shows that the whole body of recommended policies by the network members can be divided into four categories. "strategic interaction", "punitive measures without interaction", "conflictual interaction", and finally, "fundamental transformation" in U.S. foreign policy. Revealing such a model suggests that there are four groups or circles involved in policy–making in the network of studying Iranian issues which are studied and introduced in this article.