الگوي برنامه‌ريزي راهبردي سرمايه‌هاي انساني سازمان بسيج مهندسين با رويكرد كارآفريني

• Human Capital Strategic Planning Model Engineers Basij Organization with Entrepreneurial Approach

مقاله‌ي حاضر كه حاصل يك پروژه‌ي پژوهشي كاربردي در مقطع زماني سال‌هاي 1387 تا 1389 است، تلاش مي‌كند از ميان الگوها و مكاتب برنامه‌ريزي راهبردي، الگوي متناسب با بوم سازمان بسيج مهندسين را پيدا كند. واكاوي حوزه‌هاي فعاليت اين سازمان، نشان‌دهنده‌ي بسترهاي بسيار مناسب، جهت بهره‌گيري از مزيت‌ها و دست‌آوردهاي كارآفريني است. با تغيير در برنامه‌هاي راهبردي اين سازمان، شرايط لازم براي حل مشكلات فعلي آن فراهم گرديده و موجب تسهيل حضور خيل عظيم مهندسان و متخصصان بسيجي در عرصه‌ي سازندگي كشور خواهد شد. بنابراين، هدف اصلي مقاله عبارت است از: طراحي الگوي برنامه‌ريزي راهبردي كه فضاي كارآفريني را در سازمان بسيج مهندسين براي سرمايه‌هاي انساني اين سازمان فراهم نمايد. در جهت تحقق هدف يادشده و براي پاسخ به سوالات پژوهش، پس از بررسي انواع الگوهاي برنامه‌ريزي راهبردي، بررسي مكاتب كارآفريني و مطالعه‌ي عميق سازمان بسيج مهندسين، الگوي مفهومي پژوهش را ارايه و ابعاد، مولفه‌ها و شاخص‌هاي اين الگوي مفهومي را از طريق خبرگان مديريتي و افراد با تجربه در حوزه‌ي برنامه‌ريزي راهبردي، در دو مرحله مورد سنجش قرار داده و در بخش نتايج، 9 بعد اصلي و 33 مولفه و با تغييرات اندك در 156 شاخص نشان داده است كه الگوي طراحي‌شده، با ويژگي‌هاي سازمان بسيج مهندسين سازگار بوده و با ضريب روايي 93% و پايايي 977/0، براي اجرا در اين سازمان قابل اتكا است. در انتها نيز پيشنهادهايي براي بسترسازي اجراي الگو ارايه گرديده است.

This paper was extracted from an applied research project which was studied during the years between 2008 and 2010. The current strategic planning models and literature were explored to find a strategic planning model which is compatible with the structure and environment of Engineers Basij Organization. Analysis of different areas of the organization activities illustrated a wide variety of suitable substrates for benefiting from advantages and achievements of entrepreneurship. By changing the strategic planning of this organization, some of the problems and issues, which the organization has encountered, would be solved. As a result, Basij engineers and experts in a large number would easily participate in the process of development of the country. Therefore, the main objective of the research is to build a strategic planning model which can establish and support an entrepreneurial environment for the human resources of the organization. In order to achieve this objective and to answer the research questions, a contextual model was presented by reviewing the literature and by studying the Engineers Basij Organization. Then, the dimensions, components, and indicators of the model were examined and evaluated in two steps by analyzing the opinions of experts, specialists, and experienced individual in the field of strategic planning. In the result section, 9 main dimensions, 33 components, and 156 indicators with a slight different point out that the model is compatible with the characteristics of Engineers Basij Organization. In addition, the validity factor and stability factor of the model are 93% and 0.977 respectively and the model is suitable for adopting in the organization. Finally, some recommendations were mentioned in order to build the required infrastructures to execute the model in the organization.