تاثير فن‌آوري‌محوري بر نظام مديريت منابع انساني در سازمان‌هاي صنعتي ايران (مورد مطالعه: صنعت فولاد)

Effects of Core Technology on Human Resources Management System in the Industrial Organization of Iran (Case Study: Steel Industry)

هدف از نگارش اين مقاله، بررسي تاثير فناوري‌محوري به‌عنوان يكي از متغيرهاي مهم درون‌سازماني بر نظام مديريت منابع انساني در بين سازمان هاي صنعتي ايران بوده است كه صنعت فولاد را براي مطالعه‌ي موردي، برگزيده است. جامعه‌ي آماري مورد بررسي، كليه‌ي شركت هاي فولادي ايران بوده‌اند كه از بين آن‌ها 9 شركت با استفاده از فرمول كوكران و روش نمونه‌گيري طبقه اي متناسب با حجم به‌عنوان نمونه، گزينش شده‌اند. ابزار گردآوري داده ها دو پرسش‌نامه بوده است كه به تعداد 506 نسخه توزيع و 78% آن برگشت داده شده و مورد تحليل قرار گرفته است. آزمون تاثير فناوري‌محوري بر نظام مديريت منابع انساني، با استفاده از روش الگوسازي معادلات ساختاري و تحليل رگرسيون متقاطع صورت گرفته است. نتايج به‌دست‌آمده، گوياي تاثير فناوري‌محوري بر تمامي اجزاي نظام مديريت منابع انساني در شركت هاي فولادي است و الگوي تاثير فناوري‌محوري با توجه به شاخص‌هاي برازش 036/0RMSEA= و 728/0PCFI= و ساير شاخص هاي مربوطه، داراي برازش مناسب است.

The objective of this article is to investigate the effect of core technology (CT), as one of the most important internal organizational variables, on the human resource management system (HRMS) in steel industry of Iran. The statistical population included all steel companies in Iran. The sample contained 9 companies which were selected by implementing Cochran formula and the stratified sampling with respect to the capacity. The data collection methods included two questionnaires forms; 506 copies of questionnaires were distributed and the response rate was 78%. In order to test the conceptual model, structural equations modeling (SEM) and crossover regression analysis were used. Referring to the effect of CT on HRMS with respect to SEM related indexes such as RMSEA=0/036 and PCFI=0/728, the major hypothesis were significantly confirmed and the related model was presented.