تعيين الگوي ديناميك جنگل و ارتباط آن با تنوع زيستي گونه هاي علفي جنگل هاي تحت مديريت و مديريت نشده راش شرقي (Fagetum orientalis) (مطالعه موردي: جنگل صفارود رامسر)

Determination of stand dynamic and its relationship with understory biodiversity in managed and unmanaged stands of Beech forests (Case study: Safarud forest)

هدف اين تحقيق، بررسي مراحل تحولي در جنگل هاي تحت مديريت و مديريت نشده و تغييرات ناشي از آن در تنوع زيستي گونه هاي علفي متاًثر از اين روند است. اين پژوهش در جوامع راش منطقه رامسر واقع در جنگل هاي شمال ايران انجام گرفت. به منظور تعيين تنوع زيستي مراحل مختلف تحولي در دو منطقه مديريت شده و مديريت نشده (هريك به مساحت 10هكتار) از جنگل هاي راش شمال ايران، الگوهاي مراحل تحولي (صعود و افزايش، اپتيمال و تخريب) براي هر يك از قطعات مورد بررسي به طور مجزا تعيين شد. به منظور بررسي پوشش علفي 112رولوه به ابعاد 10×10 متر انتخاب و درصد فراواني گونه هاي علفي با استفاده از روش براون بلانكه ثبت شد. سه مرحله تحولي صعود و افزايش، اپتيمال و تخريب در هر دو منطقه مشاهده شد، كه بيشترين تكرار پلي گون هاي منطقه مديريت شده در مرحله صعود و افزايش و در منطقه مديريت نشده مربوط به مرحله تخريب است. نتايج بررسي تنوع زيستي در بين مراحل دو قطعه نشان داد كه در منطقه مديريت شده و مديريت نشده حداكثر و حداقل مقدار غناي مارگالف به ترتيب در مراحل صعود و افزايش و اپتيمال است. همچنين شاخص هاي مختلف تنوع زيستي در دو منطقه مديريت نشده و مديريت شده (بدون در نظر گرفتن مراحل) نشان داد كه بين تنوع زيستي گونه هاي علفي كف در اين دو منطقه هيچ اختلافي وجود ندارد.

The purpose of this research was to compare the development stages in the managed and unmanaged forests, and the resultant changes on the biodiversity of understory vegetation. This study has been conducted in the beech communities of Ramsar region located in the north are forests of Iran. In order to determine the biodiversity of different development stages, the patterns of development stages (initial, optimal and graded) for each of the understudy zones were determined in two 10ha zones of the beech forests in the north of Iran. In order to study the understory species, 112 releves in an area of 100-m² were done and the percentage of understory species frequency was recorded using Braun-Blanquet Method. Three development stages of initial, optimal, and degraded were observed in both zones, which the highest frequency of polygons in the managed zone are in the initial phase while those in the unmanaged zone were in the degraded phase. The results from the survey on the biodiversity in the phases of the zones showed that in both managed and unmanaged zones, the maximum and minimum richness of Margalef are in initial and optimal stages, respectively. The indices of biodiversity in both managed and unmanaged zones (regardless the phases) revealed that there are no significant differences between the biodiversity of understory species in these two zones.