نشانه شناسي رفتار سياسي آمريكا در خاورميانه 1991-2011

Semiotics of the US Political Behavior in the Middle East: 1991-2011

سياست خارجي آمريكا در خاورميانه، بعد از جنگ دوم جهاني همواره با چالش، مخاطره و بحران امنيتي همراه بوده و تمامي روساي جمهور آمريكا در اين حو زه ژيوپلتيكي درگير بحران امنيتي بوده اند. از سوي ديگر، مي توان نشانه هاي زيادي از بي اعتمادي شهروندان خاورميانه را نسبت به سياست خاورميانه اي آمريكا ملاحظه كرد. آنان بر اين اعتقادند كه آمريكا نتوانسته است بين واحدهاي خاورميانه اي، هماهنگي و همكاري متوازني به وجود آورد.به اين ترتيب، صاحبنظران تلاش مي كنند، سياست امنيتي آمريكا را براساس شكل بندي هاي ساختاري خاورميانه، نقش آمريكا در حمايت از اسراييل و همچنين كشمكشهاي پايان ناپذيراين منطقه مورد تحليل قرار دهند.الگوي رفتار منطقه اي آمريكا در خاورميانه و در دوران جنگ سرد، بر اساس شاخص هاي ساختاري در نظام بين الملل سازماندهي شده بود. فرسايش و فروپاشي ساختار دوقطبي را مي توان در زمره عواملي دانست كه در برابر سياست خاورميانه اي آمريكا چالش هاي بيشتري را به وجود آورده است. چنين چالش هايي را مي توان در دوران كلينتون، بوش و اوباما مشاهده كرد. در سا لهاي بعد از جنگ سرد، هريك از روساي جمهور آمريكا كوشيدند، براي عبور از بحران، ابتكارهاي جديدي به كار برند. شواهد نشان مي دهد چنين ابتكارهايي نتوانسته است ثبات منطقه ي مطلوبي ايجاد كند و به نتايج پيشبيني ده آن منجر شود در اين مقاله تلاش مي ود، علّت اصلي تداوم بحران امنيتي در سياست خاورميانهآمريكا مورد بررسي قرار گيرد. درك دقيق چنين فرآيندي، زماني حاصل مي ود كه الگوهاي سياست خاورميان هاي آمريكا در دوران بعد از جنگ سرد، به ور موردي بررسي و تحليل شود.

The US foreign policy processes in the Middle East, in the post World War II period, have always brought about security challenge, danger and crisis, in the Region. All US presidents have experienced grave security crisis in this geopolitical area. There also exists many indications of distrust of the current foreign US policy exercised in the Middle East on the part of Middle Eastern citizens. They maintain that the US has not been able to establish balance, coordination, and cooperation among political units in the Region. They therefore, try to analyze US security policy according to Middle Eastern structural formations, the role of the US in supporting Israel, and the endless regional conflicts. The US adopted behavioral model in both the Middle East and at the time of the Cold War mainly took after structural indicators of the international system. The collapse of the Bipolar system is among many factors that have challenged the US policy in the Middle East. Such challenges may well be seen in the various Bush, Clinton and Obama Administrations. US presidents employed new and various initiatives to cross the (Middle East) crises in the Post World War II period. However, evidence shows that neither of the adopted initiatives led to desirable results for establishing stability in the Region. This article, thus, attempts to examine the main reason for the ongoing security crisis in the US-led policy in the Middle East. A full understanding of these processes is brought about only when the models for the post World War II US policy in the Middle East are studied from an analytical and case-specific point of view.