اثر سميت مواد ضد انجماد گليسرول، دي متيل سولفوكسايد و استاميد در جنين ماهي قره برون (Acipenser persicus)

Toxicity effect of cryoprotectant including: Glycerol, DMSO and Acetamide on Persian sturgeon (Acipenser persicus) embryos

انجماد جنين ماهيان عبارت از جايگزين كردن مواد ضد انجماد با آب درون جنين است. اين مواد در غلظت‌هاي بالا سبب ايجاد مسموميت و مرگ در جنين ماهيان مي شوند، از اينرو توجه به غلظت مواد مورد استفاده و مدت زمان در معرض قرار گرفتن جنين با اين مواد بسيار حايز اهميت است. در اين تحقيق جنين ماهي قره برون در دو مرحله تكامل جنيني (24 و 48 ساعت پس از لقاح) براي دو زمان 5 و 10 دقيقه در مواد ضد انجماد شامل گليسرول، استاميد و دي متيل سولفوكسايد در غلظت‌هاي 1 تا 6 مولار غوطه ور شد. سپس جنين ها آبكشي شدند و در داخل انكوباتورها ادامه روند مراحل تكاملي خود را طي كردند. نتايج نشان داد غلظت هاي مختلف دي متيل-سولفوكسايد نسبت به گليسرول و استاميد، سميت كمتري براي جنين ماهي قره برون داشت و جنين توانست اين ماده را در غلظت‌هاي بالا به خوبي تحمل كند. استاميد بيشترين اثرات سمي را بر جنين ماهي قره برون داشت بطوريكه در مرحله 24 و 48 ساعت پس از لقاح، درصد تفريخ بترتيب در غلظت‌هاي بالاتر از 3 و 4 مولار، به صفر رسيد. با افزايش غلظت مواد ضد انجماد، درصد تفريخ كاهش يافت (بجز دي متيل سولفوكسايد در مرحله 24 ساعت پس از لقاح). در تحقيق، افزايش زمان غوطه‌وري از 5 به 10 دقيقه در جنين ماهي قره‌برون سبب شد درصد تفريخ كاهش يابد. با پيشرفت روند تكاملي از 24 به 48 ساعت، حساسيت جنين ماهي قره‌برون نسبت به دو ماده دي متيل سولفوكسايد و گليسرول كاهش يافت. اما در استاميد شرايط كاملاٌ متفاوت بود و با پيشرفت روند تكاملي، حساسيت جنين نسبت به غلظت‌هاي مختلف اين ماده افزايش يافت و روند درصد تفريخ بصورت كاهشي بود بنحويكه درصد تفريخ در غلظت‌هاي بالاتر از 3 مولار استاميد به صفر رسيد.

Embryo cryopreservation means substantiation of the body water with a cryoprotectant. In this study, Persian sturgeon (Acipenser persicus) in two stages of embryonic development (24 and 48h post-fertilization) were exposed to various cryoprotectants including: glycerol, acetamide and dimethyl sulfoxid (DMSO) in concentration ranging from 1 to 6M for an equilibration period of 5 and 10 minutes. Embryos were then washed and incubated until hatched. Our results indicated that different concentrations of DMSO had less toxicity compared to glycerol and acetamide. Moreover, embryos could tolerate DMSO in high concentrations. Acetamid was found to be the most toxic as hatching rate decreased in high concentration of 3 and 4M in stages of embryonic developmental 24 and 48h post-fertilization, respectively. As concentrations were increased, hatching rate decreased (except DMSO in stage of 24h post-fertilization). Similarly, hatching rates of embryos were decreased as the exposure time increased (5 to 10 min). Twenty four hour embryos showed less sensitivity to DMSO and glycerol than to 48h embryos. With the increasing of the embryonic development sensitivity to acetamide were increased and hatching rates showed decreasing trend (hatching rate reached to 0% in concentrations above 3M).