مروري بر استراتژيهاي تعويق در زنجيره تامين و طبقه بندي آن

A Review of Postponement Strategies in Supply Chains and Related Classifications

در عصر جهاني شدن، پيشرفت سريع فناوري، افزايش عدم قطعيت در اقتصاد و به تبع آن كاهش چرخه عمر محصولات، پاسخگويي سريع به نيازمندي هاي مشتريان امري ضروري است. استراتژي تعويق1 (تاخيري)، راه حل موثري براي مقابله با افزايش هزينه-هاي ناشي از پاسخگويي سريع به تقاضاي مشتريان، افزايش تنوع محصولات و تقاضا براي محصولات سفارشي است. در طول زمان، قلمرو و كاربرد اين استراتژي به جنبه هاي مختلف زنجيره تامين بسط يافته است. اين استراتژي از عدم قطعيت ذاتي در فرايندهاي تصميم گيري به عنوان يك فرصت در جهت كاهش هزينه ها و بقا در بازارهاي رقابتي امروزه بهره مي برد. در اين مقاله انواع گوناگون اين استراتژي با رويكرد تكامل تاريخي بيان مي شود و براساس پيكربندي مجدد شبكه زنجيره تامين، كه شامل تعويق در بعدهاي زمان، مكان و شكل محصول است، دسته بندي مي شود.

At the age of globalization, rapid technological advancement, increased economic uncertainty which lead to short product cycle, it is necessary to respond customersʹ requirements quickly. Postponement strategy is considered as an effective way to face the increasing costs of responding quickly to customersʹ demands, increasing the variety of products and customization. The scope and application of this strategy has been generalized to different aspects of supply chain in recent years. This strategy benifits from natural uncertainty in decision processes as an opportunity to reduce costs and surviving in competitive markets. In this paper we review the different types of this strategy in the base of historical evolution. This review would lead to a new categorization based on reconfiguration in supply chains which divides postponements in time, place and form of products.