بررسي كشت مخلوط نواري ذرت- لوبيا چيتي و ذرت- سويا

Effect of number of planting rows in strip intercropping of maize, pintobean and soybean and their sole cropping on seed yield

اين پژوهش دو ساله به منظور تاثير تعداد رديف هاي كاشت گياهان ذرت – لوبيا چيتي، ذرت – سويا در كشت-هاي مخلوط و خالص آنها بر عملكرد در طرح بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در سال هاي 1387 و 1388 اجرا گرديد. تيمارهاي آزمايشي شامل A:كشت مخلوط نواري ذرت – لوبيا چيتي، هر يك در يك رديف،B : كشت مخلوط نواري ذرت – لوبيا چيتي، هريك در دو رديف، C: كشت مخلوط نواري ذرت – لوبيا چيتي، هر يك در سه رديف، D: كشت مخلوط نواري ذرت – سويا، هر يك در يك رديف، E: كشت مخلوط نواري ذرت – سويا، هر يك در دو رديف، F: كشت مخلوط نواري ذرت – سويا، هر يك در سه رديف، G: كشت خالص ذرت، H: كشت خالص لوبيا چيتي و I: كشت خالص سويا بودند. نتايج آزمايش نشان دادند كه عملكرد ذرت در هر دو سال در تيمار D (كشت نواري يك رديفه ذرت – سويا ) حداكثر (معادل 17818 كيلوگرم در هكتار) و در تيمار G (كشت خالص ذرت) حداقل (15509 كيلوگرم در هكتار) برآورد شد. اين نشان مي دهد كه عملكرد ذرت در كشت نواري مخلوط در مقايسه با كشت خالص آن بالاتر بود. ذرت، همچنين، در تيمار A (كشت نواري يك رديفه ذرت – لوبيا) بيشترين و در تيمار C (كشت نواري سه رديفه ذرت – لوبيا) كمترين عملكرد را توليد كرد. ذرت در تيمار D (كشت مخلوط ذرت سويا هر يك در يك رديف) نيز بيشترين و در تيمار F (كشت مخلوط ذرت – سويا هر يك در سه رديف) كمترين عملكرد را به دست آورد. لوبيا در تيمار H (كشت خالص لوبيا چيتي) با توليد 2498 كيلوگرم در هكتار از بيشترين و در تيمار A (كشت مخلوط نواري يك رديفه ذرت – لوبيا) با توليد 2073 كيلوگرم در هكتار از كمترين عملكرد برخوردار شد. سويا در تيمار I (كشت خالص سويا) داراي بيشترين (4794 كيلوگرم در هكتار ) و در تيمار D (كشت مخلوط نواري يك رديفه ذرت – سويا) كمترين (3257 كيلوگرم در هكتار) بود. در كل، مي توان گفت كه لوبيا و سويا در كشت خالص در مقايسه با كشت مخلوط عملكرد بيشتري توليد كردند.

To evaluate the effects of rows of maize-pintobean, maize-soybean planted in strip intercropping and their sole croppings, an experiment using randomized complete block design with three replication, was conducted for two consecutive years at the Agricultural Research Center of Islamic Azad University, Tabriz branch. Treatments were: A (intercropping of maize-pintobean, one row of each, B (intercropping of maize-pintobean, two rows of each), C (intercropping of maize-pintobean, three rows of each), D (intercropping of maize-soybean, two rows of each), E (intercropping of maize-soybean, two rows of each), F (intercropping of maize-soybean, three rows of each), G(sole cropping of maize), H (sole cropping of pintobean) and I (sole cropping of soybean). Experimental results showed that maize produced, in both years, highest (17818 kg/ha) using treatment D and lowest (15509 kg/ha) yields in treatment G. This indicates that maize produced higher yield in intercropping than sole cropping. Maize, also, produced highest yield in treatment D and lowest in treatment F. Pintobean had highest yield (2498 kg/ha) in treatment H and lowest (2073 kg/ha) in treatment A. Soybean, on the other hand, produced highest yield (4794 kg/ha) in treatment I and also lowest (3257 kg/ha) in treatment D. A a whole, it may be concluded that pintobean and soybean produce higher yield in sole cropping as compared to intercroppings.