ارزيابي كارايي برخي علف كش ها در كنترل علف هاي هرز پهن برگ و باريك برگ در زراعت سيب زميني (Solanum tuberosum L.)

Evaluation of the efficacy of different herbicides for controlling grass and broadleaf weeds in potato (Solanum tuberosum L.)

به منظور بررسي كارايي برخي از علف كش هاي جديد در كنترل علف هاي هرز مزرعه سيب زميني، آزمايشي به صورت مزرعه اي و گلخانه اي در شهرستان دماوند منطقه رودهن، روستاي مهرآباد واقع در 50 كيلومتري شرق شهر تهران انجام شد. اين آزمايش در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با 4 4 و 5 ليتر در هكتار، ،3 ، با غلظت هاي 2 EC% تكرار و يازده تيمار شامل پروسولفوكارب (باكسر) 80 EC% به ميزان 750 گرم در هكتار، پندي متالين (استومپ) 33 WP% علف كش متري بوزين (سنكور) 70 به ميزان 40 و 60 گرم در DF% به ميزان 3 و 5 ليتر در هكتار، علف كش ريم سولفورون (تيتوس) 25 به ميزان 3 ليتر در هكتار SL% 2% سيتوگيت، علف كش پاراكوات (گراماكسون) 20 / هكتاربه همراه 5 وشاهد (عدم كاربرد علف كش) اجرا شد. هر كرت آزمايشي درطول به دو قسمت مساوي 4 متري تقسيم شد. قسمتي از هر كرت سم پاشي و قسمت ديگر بدون استفاده از علف كش در نظر گرفته شد. 30 و 45 روز پس از سم پاشي علف هاي هرز به تفكيك گونه در هر دو قسمت هر كرت شمارش ،15 شده و وزن خشك آنها اندازه گيري شد. همچنين ميزان خسارت ظاهري منطبق براساس ارزيابي چشمي و تاثير علف كش ها بر عملكرد نيز بررسي شد. به علت عدم وجود علف هاي هرز باريك برگ 1 در مزرعه، تاثير سموم مختلف علف كش بر روي سه علف هرز باريك برگ سوروف، دم روباهي وقياق در گلخانه مورد بررسي قرار گرفت. پس از كاشت بذر علف هاي هرز جوانه زده به همراه بذر 30 و ، سيب زميني در گلدان، و اعمال تيمارها، درصد علف هاي بذر باقي مانده به تفكيك گونه در 15 45 روز پس از سم پاشي ارزيابي شد. نتايج تجزيه واريانس آزمايش براي كليه تيمارها در سطح يك درصد معني دار شد. همچنين تاثير علف كش ها بر روي عملكرد در سطح 5% معني دار شد. در مجموع علف كش هاي پاراكوات با مصرف 3 ليتر در هكتار، ريم سولفورون با مصرف 40 و 60 گرم در هكتار 2% سيتوگيت و متري بوزين با مصرف 750 گرم در هكتار بيشترين تاثير را در از بين بردن / همراه 5 پهن برگ ها داشتند و براي مبارزه با علف هاي هرز باريك برگ علاوه بر علف كش هاي توصيه شده در مورد پهن برگ ها، علف كش پندي متالين با مصرف 3 و 5 ليتر در هكتار نيز توصيه مي شود. واژه هاي كليدي: علف هرز، علف كش، سيب زميني

To study the efficacy of some new registered herbicides for controlling potato weeds, two field and greenhouse experiments were conducted in Damavand, Tehran. Both experiments were established as randomized complete block design with four replications. Treatments were prosulfucarb EC 80% at 2, 3, 4 and l ha-1, metribuzin WP 70% at 750 g ha-1, pendimethalin EC 33% at 3 and 5 l ha-1, rimsulfuron DF 25% at 40 and 60 g ha-1 plus cytogate at 2.5% v/v, paraquat SL 20% at 3 l ha-1, and no- herbicide application as control plot. Each plot was divided into two equal 4m halves. Herbicides were applied in one-half, and the other half was kept as its weed-infested control. Samplings were done at 15, 30 and 45 days after herbicide application (DAHA) in both halves of all plots, and weeds were counted based on species, over-dried and weighed. Visual rating of weed control was also done in each sampling. As no grass weed grew in the field experiment, the effects of herbicide treatments on barnyard grass (Echinochloa crus-galli), green foxtail (Setaria viridis) and Johnson grass (Sorghum halepense) were studied in the greenhouse experiment. Germinated weed seeds and potato seeds were planted in pots. Treatments were same as in the field experiment. At 15, 30 and 45 DAHA, percent survived weeds were assessed in each pot. All herbicide treatments had significant effects on weed control (P < 0.01) and potato tuber yield (P < 0.05). Paraquat at 3 l ha-1, rimsulfuron at 40 and 60 ha-1 plus cytogate at 2.5% v/v and metribuzin at 750 g ha-1 were the most effective treatments on broadleaf weeds. Pendimethalin at 3 and 5 l ha-1 showed the best performance for controlling grass weeds in addition to the aforementioned herbicides. Keywords: Weed; Herbicide; Potato.