مقايسه تاثير بارگذاري فوري اوردنچر فك پايين متكي بر يك ايمپلنت مياني با دو ايمپلنت طرفي بر ميزان موفقيت درمان

Comparison of Treatment Success Rate in Single Vs. Double Retained Mandibular over Dentures Following Immediate Loading

خلاصه: سابقه و هدف: با توجه به اهميت موفقيت و هزينه و زمان طولاني استفاده بيشتر از تعداد ايمپلنت‌، اين تحقيق با هدف مقايسه ميزان شاخص‌هاي پريودنتال، تحليل استخوان و بقاي ايمپلنت، در بارگذاري فوري اوردنچر فك پايين متكي بر يك ايمپلنت مياني با دو ايمپلنت طرفي در سال 1390 انجام شد. مواد و روش‌ها: تحقيق با طراحي كارآزمايي باليني تصادفي روي 20 بيمار بي‌دندان داراي دنچر كامل كه از گير دست دندان فك پايين خود ناراضي بودند، انجام شد. بيماران به طور تصادفي به 2 گروه تقسيم شدند. در تمام بيماران 3 عدد ايمپلنت (10×8/3 ميلي‌متر) يكي در ناحيه سمفيز منديبل و دو عدد ديگر نيز در ناحيه طرفي به فاصله 12-10 ميلي‌متر از ميدلاين قرار داده شد. در گروه مورد، تنها ايمپلنت مياني تحت بارگذاري فوري قرار گرفت و ايمپلنت‌هاي طرفي بدون بارگذاري رها شدند. اما در گروه شاهد ايمپلنت‌هاي طرفي تحت بارگذاري فوري قرار گرفتند و ايمپلنت هاي مياني بدون بارگذاري رها شدند. پس از گذشت 6 ماه اثر درمان روي عواملي چون گيردنچر, ‌ثبات ايمپلنت، تحليل استخواني كرستال، عمق پروبينگ (PPD)، خونريزي حين پروبينگ (BOP) و بقاي ايمپلنت‌ها در داخل هر گروه با آزمون آماري Pair t.test و بين دو گروه با آزمون T.test ،Mann whitney و fisher مورد قضاوت آماري قرارگرفتند. يافته‌ها: تحقيق روي 20 بيمار و 30 نمونه انجام گرفت پس از 6 ماه پيگيري ميزان گيردنچر، ثبات ايمپلنت، تحليل استخوان كرستال، PPD، BOP و بقاي ايمپلنت‌ها در دو گروه تفاوت معني‌داري نداشت. (2/0 > P) .نتيجه گيري: به نظر مي‌رسد بارگذاري فوري اوردنچر منديبل متكي بر يك ايمپلنت‌ مياني مي‌تواند به عنوان يك جايگزين براي اوردنچر متكي بر دو ايمپلنت طرفي در بيماران با وضعيت اجتماعي اقتصادي پايين بكار رود. كليد واژه ها: ايمپلنت دنداني،دنچر، فك پايين، بارگذاري ايمپلنت‌هاي دنداني، فوري

Abstract: Background and Aim: This study was aimed to compare the treatment success rate following immediate loading of single Vs. double retained Mandibular over dentures Materials and Methods: In this randomized clinical trial 20 subjects with problematic conventional complete dentures were studied. The chief complaint was poor retention of the mandibular dentures. Subjects were divided randomly in to two groups(A or B). All subjects received 3 (3/8 ?10mm) implants including one implant in the symphysis area located in the midline of mandible and two others located10-12 mm a way from midline. In group A, midline Implants were loaded immediately after surgery and the lateral Implants remained unloaded. In group B: lateral implants were loaded immediately and midline implants remained unloaded. Six months later, Denture retention, implant stability and periodontal parameters (PPD, BOP), crestal bone loss and survival rate of Implants were measured. The results within each group were analyzed using Pair t.test while results between the two groups were analyzed using Mann-whitney ,T.test and Fisher tests. Results: No significant difference in denture retention was reported(P < 0/6 )with respect to implant stability (P < 0/3) , crestal bone loss (P < 0/3) ,PPD(P < 0/7), BOP (P < 0/7) and survival of implant(P < 0/9 ) between over dentures retained by single implant or double implant. Conclusion: Single retained mandibular overdenture may be considered as an alternative treatment plan For socioeconomically under privileged patients. Key word: Dental implant; Denture; Mandible; Loading, Immediate