بازترجمه فارسي و تعيين اعتبار كاربرد GOHAI براي ارزيابي كيفيت زندگي مرتبط با سلامت دهان در افراد مسن

Assessment of Oral Health Assessment Index (GOHAI) Validity in Iranian Elderly Population

خلاصه: سابقه و هدف: (Geriatric Oral Health Assessment Index) GOHAI ابزاري معتبر براي ارزيابي ميزان تاثير شرايط دهاني بر كيفيت زندگي افراد مسن است. اين مطالعه به منظور ترجمه نمودن اين ابزار به زبان فارسي و تعيين اعتبار كاربرد آن در جمعيت مسن ايراني انجام گرفت. مواد و روش‌ها: در اين مطالعه اعتبارسنجي معيار GOHAI به روش استاندارد شامل ترجمه مستقيم از انگليسي به فارسي و بالعكس برگردانده شد و روايي، پايايي و ميزان پاسخگويي نسخه نهايي در 150 بيمار مورد ارزيابي قرار گرفت. براي سنجش روايي سازه به روش همتا يعني افراد دارا و فاقد كيفيت زندگي از ثبت متغيرهاي باليني بدست آمد. براي سنجش پايايي از دو روش ارزيابي مجدد و سازگاري دروني استفاده گرديد. يافته‌ها: در سنجش روايي، ميانگين شاخص به صورت معني‌داري براي شركت كنندگاني كه ارزيابي ضعيفتري از سلامت دهان خود داشتند، مراجعات كمتري به دندانپزشك داشتند و تعداد دندان‌هاي طبيعي كمتري داشتند، پايين‌تر گزارش گرديد (05/0 > P). ضريب كرونباخ آلفا براي تعيين پايايي برابر 92/0 محاسبه گرديد. پايايي در تست مجدد ضريب 91/0= ICC را نشان داد و ميانگين شاخص به صورت معني‌داري بعد از درمان پريودنتال بيماران، افزايش يافت. نتيجه گيري: نسخه فارسي GOHAI از پايايي و روايي و ميزان پاسخگويي قابل قبولي براي سنجش كيفيت زندگي مرتبط با سلامت دهان افراد مسن برخوردار است. كليد واژه ها: دندانپزشكي سالمندان، سلامت دهان، ارزيابي، كيفيت زندگي

Abstract: Background and Aim: The Geriatric Oral Health Assessment Index (GOHAI) is a valid measure to assess the impact of oral conditions on quality of life of elderly people. This study was done to translate this index into Persian language and to validate its use in an elderly Iranian population. Materials and Methods: In this validation study, the GOHAl scale was translated in a standardized way consisting of forward (Persian to English) and backward translation. Validity, reliability and responsiveness of the final version were assessed on 150 participants. Reliability was assessed by examining internal consistency (Cronbach’s alpha) and Test-retest and validity was tested by using clinical parameters. Results: The mean GOHAI scores for validity were significantly lower for participants with poor perceived oral health , less dental attendance and less number of total teeth (P < 0.05). The reliability in terms of a Cronbach’s alpha value was 0.92. The measure demonstrated (ICC=0.91) for test-retest reliability. The GOHAI sum score increased significantly after patients received periodontal therapy. Conclusion: The Persian version of the GOHAI had excellent reliability, acceptable validity and responsiveness to be used as measure of oral health-related quality of life in studies of the elderly. Key words: Geriatric dentistry, Oral health, Assessment, Quality of life