تاثير خطرپذيري مديران بر فرايند عقلايي تصميم‌گيري (مورد مطالعه: موسسات صنايع غذايي استان تهران)

The impact of managers’ risk taking on rational decision making process (Case study: Food companies in Tehran)

تاثير خطرپذيري مديران بر فرايند عقلايي تصميم‌گيري (مورد مطالعه: موسسات صنايع غذايي استان تهران) چكيده جهان پرتلاطم و متغير امروز تصميم‌گيري در سازمانها را با مشكلات و چالش‌هاي جدي روبرو ساخته است، خصوصا در تصميم‌گيريهاي راهبردي (استراتژيك) كه دورنگرند، جهت‌گيريهاي آينده سازمان را مشخص مي‌سازند و اجراي آنها معمولا به منابع زيادي نياز دارند. با اينكه تصميم‌گيري در مديريت از مهمترين كارهاي مديران به حساب مي‌آيد (پيرس و رابينسون، ????، مارك، 1???) ولي با‌اين همه پژوهشها و بررسيهاي انجام شده در‌اين زمينه و عوامل موثر بر آن محدود بوده ضمن اينكه برخي از آنها به نتايجي متفاوت دست يافته‌اند. در مورد تاثير خطرپذيري مدير بر فرايند تصميم‌گيري و يا رابطه آن با كيفيت تصميم، مطالعات محدودي انجام پذيرفته كه در مواردي نتايجي متضاد بدست آمده است، براي نمونه هيت و تيلور، (1???) معتقدند بين ميزان خطرپذيري مدير و فرايند تصميم‌گيري رابطه معني‌دار وجود ندارد در حاليكه پاپاداكيس و همكارانش، (???8) بين خطرپذيري مدير و شيوه تصميم‌گيري رابطه‌اي معني‌دار و معكوس يافته‌اند. در‌اين مطالعه تاثير ميزان خطرپذيري مدير بر كيفيت تصميم بررسي گرديده و نقش فرايند عقلايي تصميم‌گيري به عنوان متغيري مداخله‌گر در اين زمينه مورد توجه قرار گرفته است. نتايج حاصل از تحليل رگرسيون و رگرسيون سلسله مراتبي داده‌هاي 102 پرسشنامه دريافتي از مديران موسسات صنايع غذايي مستقر در استان تهران نشان مي‌دهد كه ميزان خطرپذيري مدير بر كيفيت تصميم اثري معني‌دار دارد، ضمن اينكه فرايند عقلايي تصميم‌گيري به عنوان متغيري مداخله‌گر اين تاثير‌گذاري را استنباط و توصيف مي‌نمايد.

Abstract Todayʹs changing global environment have caused some challenges and problems in organization decision making processes. This is more relevant in strategic and long-term decisions. Although decision making is one of the most important works of management, few researches have been done about it and its determinants. Some researches have been done regarding the impact of managers risk taking on decision making process or its relation with the quality of decisions and they have reached to different results. For example, Hit and Taylor believe that there is no meaningful relationship between the amount of managers’ risk taking and decision making process meanwhile Papadakis et al. found meaningful and reverse relation. This research has assessed the impact of managers’ risk taking on the quality of decision and the role of rational decision making process has been considered as a confounding variable. The result from 102 questionnaire in Tehran food companies show meaningful impact of managers’ risk taking on the quality of decisions and describes it.