تاثير تغيير كاربري جنگل به باغ چاي بر حاصلخيزي خاك در استان گيلان

Effects of Converting Forest to Tea Garden on Soil Fertility in Guilan Province

خاك هاي جنگلي استان گيلان به دليل وجود ماده آلي زياد و ساختمان قوي داراي شرايط حاصلخيزي مطلوبي مي باشند. اين پژوهش با هدف بررسي اثر تبديل اراضي جنگلي به باغ چاي بر خصوصيات حاصلخيزي خاك، در چهار منطقه از استان گيلان كه باغ چاي و جنگل در مجاورت هم، در يك واحد فيزيوگرافي و با مواد مادري مشابه قرار گرفته اند انجام شد. از هر بخش سه نمونه به روش كاملا تصادفي از عمق 20 سانتي متري سطح خاك برداشته شده و ازت كل، پتاسيم و فسفر قابل دسترس، كلسيم، منيزيم تبادلي و نسبت C/N آنها اندازه گيري شد. نتايج نشان داد كه 10 تا 40 سال پس از تغيير كاربري، مقادير اين عناصر تغييرات معني داري در سطح يك درصد داشته است، هم چنين اثر منطقه روي اين عناصر معني دار شده است، يعني در مناطق مختلف، تغيير كاربري اثرات متفاوتي بر خصوصيات مورد مطالعه دارد در صورتي كه در نسبت C/N خاك تغييرات معني داري را نشان نداد.

Due to high organic matter and strong structure, the forest soils in Guilan province are potentially productive. This study was conducted to show the effects of land use change on soil fertility in four different sites in Guilan province where the location of tea garden and forest have the same physiography and parent material. At any site three soil samples with randomly method were collected from a depth of 20cm from the soil surface and total Nitrogen, available Phosphorous and Potassium, exchangeable form of Calcium and Magnesium contents and C/N ratio were measured. The results showed that after 10 – 40 years of the land use change (forest to tea gardens) the amounts of these elements had been significantly reduced (P > 0.01). Also the effect of sites on this reduction had been significant,this means that land use change in different sites had various effect on characteristics that were studied. In contrast, C/N ratio didn’t show significant difference.