تاثير كاربرد انواع كود فسفري شيميايي و زيستي بر عملكرد و اجزاي عملكرد ذرت و خلر در كشت مخلوط

The Effects of Various Phosphorus Fertilizers on Yield and Yield Components of Maize and Grass Pea Intercropping

به منظور بررسي تاثير كودهاي فسفري شيميايي و زيستي و نسبت هاي مختلف كشت مخلوط بر عملكرد و اجزاي عملكرد ذرت و خلر، در سال زراعي 89-1388 دو آزمايش جداگانه در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه كرمان و مزرعه دشتكار در بردسير كرمان اجرا شد. آزمايش در هر دو محل، به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با چهار تكرار اجرا گرديد. فاكتورهاي مورد بررسي شامل چهار سطح كود فسفري و پنج الگوي كاشت بود. تجزيه مركب داده ها نشان داد كه اثر مكان بر اكثر ويژگي هاي اندازه گيري شده معني دار بود. اثر نسبت هاي مختلف كشت و كودهاي فسفري بر وزن هزار دانه، تعداد دانه در رديف، عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيك و شاخص برداشت ذرت معني دار بود و بيشترين آن ها در مخلوط 75:25 ذرت و خلر و تيمار كودي 50 درصد فسفر زيستي +50 درصد فسفر شيميايي و كمترين آن ها در كاشت خالص ذرت و شرايط عدم مصرف كود بدست آمد. برهمكنش نسبت هاي مختلف كشت و كودهاي فسفري بر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيك و شاخص برداشت خلر معني دار بود و حداكثر اين پارامترها در كشت مخلوط 25:75 ذرت و خلر و تيمار كودي 50 درصد فسفر زيستي +50 درصد فسفر شيميايي حاصل گرديد. ارزيابي نسبت برابري زمين نشان داد كه نسبت برابري زمين در تمام سيستم هاي كشت مخلوط بيشتر از يك بود و بيشترين آن در كشت مخلوط 25:75 ذرت و خلر مشاهده شد. اين نشان دهنده برتري كشت مخلوط نسبت به كشت خالص است.بنابر اين اين نسبت كشت مخلوط همراه با مصرف 50 درصد فسفر زيستي +50 درصد فسفر شيميايي در شرايط كرمان قابل توصيه مي باشد.

In order to investigate the effects of biological and chemical phosphorous fertilizers and various proportions of maize and grass pea intercropping on yield and yield components of both crops, two experiments were conducted simultaneously in Research Farm of Kerman University and commercial convention farm of Bardsir-Dashtkar in 2009-2010. The experimental design at two regions was randomized complete block design with four replications. The investigated factors included four phosphorous levels and five intercropping patterns. The compound analysis of data showed that the effect of location on most plant characteristics was significant. The effect of phosphorous levels and various intercropping patterns on thousand seed weight, seed numbers per row, grain yield, biological yield and harvest index of maize was significantly higher in %75 maize + %25 grass pea and %50 phosphorous biofertilizer + %50 chemical fertilizer treatment and the lowest of aforementioned traits obtained in the sole cropping of maize with no fertilizer treatment. The interaction of various intercropping patterns and phosphorous levels on pod number per plant, seed number per pod, grain yield, biological yield and harvest index of maize was significantly higher in %25 maize+ %75 grass pea and %50 phosphorous biofertilizer + %50 chemical fertilizer treatment. Results showed that LER in all intercropping systems was rather one and the highest LER was detected in %25 maize + % 75grass pea intercropping which indicates that intercropping had advantage over sole crop system. Therefore, this intercropping ratio with 50% biological phosphorous + 50% chemical phosphorous is suggested for Kerman situation.