پيدايي كثرت از منظر عرفان و فلسفه

Mystics and Philosophers’ views on Emerging Multiplicity from Absolute Unity

چكيده مقاله? حاضر، نخست به تبيين اجمالي برخي مباني نظري عرفاني در پيدايش عالم، همچون وحدت شخصي وجود و اعتباري بودن كثرت، تعينات وجود قبل از پيدايش كثرت و پس از آن مي‌پردازد. سپس نحوه? پيدايي عالم را از منظر عرفان برمي‌رسد و در هر دو بحث، تفاوت اين ديدگاه را با ديدگاه فلسفي به نحوي اجمالي بيان مي‌كند. در اين مقاله چگونگي ظهور اسما و صفات الهي و تعينات و نسبت‌هاي متكثر آن و نيز اينكه اين امور با ترتيبي خاص از او ناشي مي‌شوند، مورد بررسي قرار گرفته، نقش قاعده? الواحد در اين بحث، ويژگي‌هاي صادر اول و تفاوت ديدگاه عرفاني و فلسفي و نيز تحليل و نقد برخي گفته‌هاي ابن عربي در اين خصوص بيان مي‌گردد. از آنجا كه در برخي از ديدگاه‌هاي عارفان اختلاف نظرهايي وجود دارد و انعكاس اين اختلافات موجب دور شدن مقاله از هدف اصلي مي‌گرديد، آنچه در اين مقاله به عرفان و عارفان نسبت داده شده است، عمدتا بر اساس تبيين و تشريح حضرت استاد آيت الله جوادي آملي از عرفان نظري مي‌باشد و موارد معدودي هم كه به ديدگاه عرفاني بزرگان ديگر اشاره شده، مواردي است كه با اين تبيين همخواني دارد. ضمن اينكه در ارايه نظريات حكمت مشا ، صرفا بر آراي ابن سينا تاكيد شده است. كليد واژه‌ها: كثرت، وجود، عرفان، صادر اول، فيض منبسط، هويت مطلقه، احديت، حقيقت محمديّه، فيض اقدس، واحديت، فيض مقدس.

Mystics and Philosophers’ views on Emerging Multiplicity from Absolute Unity Seyyed Mohsen Miri Abstract: With a mystical approach, the paper briefly elaborates the difference between the two methods of mysticism and philosophy in dealing with the issues of the creation of the universe, the individual unity of existence, the concept of multiplicities as an unreal phenomenon in mysticism (‘irfan) and how the individual existents exist before they come into the realm of determinations and the physical realm. According to the mystico-philosophical principles, multiplicity logically cannot emerge from Absolute Unity. The paper attempts to show how this can be justified by mystics and philosophers. It also discusses their different approaches to the issue of the manifestation of God’s names and attributes in the realm of multiplicity. In this comparative discussion, some of Ibn Arabi’s ideas will be examined as well. It worth to note that the ‘irfani and mystical principles examined in this paper are mainly based on Ayatullah Jawadi Amuli’s explanations and very rarely the arguments of other mystics are examined unless where their arguments are required for more clarification. As for the principles of the peripatetics, the paper focuses solely on Ibn Sina’s thought on the relevant issues. Keywords: unity, multiplicity, mysticism, philosophy, attributes, manifestation.