زنان،مزاحمت وواكنش:بررسيتجربه دختران دانشجودرباره مزاحمتهاي خياباني و واكنش به آن

Women, Harassment and Reaction A Study of Female Studentsʹʹ Experience and Reactions

مزاحمت خياباني يكي از اشكال ممنوع تبعيض جنسي عليه زنان است كه عرصه عمومي را به محيطي ناامن و نامطلوب براي فعاليت اجتماعي آنان تبديل مي‌كند. سكوت زنان در برابر اين مزاحمت‌ها يكي از دلايل شيوع آن در جامعه قلمداد مي‌شود، از اين رو مطالعه تجربه زنان از مزاحمت‌هاي خياباني و واكنش آنان در برابر اين مزاحمت‌ها ضروري به نظر مي‌رسد. پژوهش حاضر كه در بين دختران دانشجوي دانشگاه شيراز اجرا شد، به روش تركيبي با استفاده از طرح اكتشافي (كيفي ـكمي) براي اين منظور انجام شده است. در بخش كيفي پژوهش موضوع تحقيق از طريق مصاحبه‌هاي عميق با 16 مشاركت‌كننده مورد اكتشاف قرار گرفت تا به اين وسيله پژوهشگران به معاني ذهني، تجربيات و ديدگاه‌هاي افراد مورد مطالعه نزديك گردند. سپس يافته‌هاي بخش كيفي، محققين را در انتخاب چشم‌انداز نظري و طراحي ابزار پرسش‌نامه بخش كمي (369 نمونه) ياري نمود. بر اساس نتايج مصاحبه‌هاي كيفي، يك طبقه‌بندي از انواع مزاحمت‌هاي خياباني در عرصه عمومي در قالب 4 مولفه مزاحمت‌هاي بصري، كلامي، تعقيبي و لمسي به دست آمد. بر اساس اظهارات پاسخ‌گويان بخش كمي، مزاحمت‌هاي بصري بيشترين شيوع را دارند و پس از آن به ترتيب مزاحمت‌هاي كلامي، لمسي و تعقيبي قرار دارند. هم‌چنين درباره واكنش پاسخ‌گويان نسبت به مزاحمت‌ها، يافته‌هاي بخش كمي حاكي از اين است كه بيشتر پاسخ‌گويان (حدود 70 درصد) به مزاحمت‌ها پاسخ منفعلانه مي‌دهند. بدين معنا كه بيشتر آن‌ها ترجيح مي‌دهند كه در برابر مزاحمت‌ها سكوت اختيار كنند كه اين يافته نيز با نتايج مصاحبه‌هاي كيفي منطبق بود.

Women, Harassment and Reaction A Study of Female Studentsʹ Experience and Reactions to Street Harassment Using Mixed Methods MT. Sadighi Iman, E. Yousefinejad, M. Hoseinzadeh (Kasmani) Abstract: Street harassment is a form of forbidden discrimination against women which turns public places into an unsafe and undesirable environment for their social activities. Womenʹs silence while facing these kinds of harassments is considered as a reason for the prevalence of such acts in the society. So studying the womenʹs experiences of street harassment and their responses to harassment seems to be essential. The present study on the female students of Shiraz University has been conducted using exploratory "qualitative-quantitative" design. The research problem was explored through depth interviews, in order to familiarize the researchers with the participantsʹ mental meaning, experiences and point of views, in the qualitative part of this study. Afterward, the results of the qualitative part (N = 369) were used to develop the theoretical framework, and the quantitative instrument, the questionnaire. According to the qualitative interviews results, a classification of different kinds of street harassment in public places was made, including 4 main categories: visual, verbal, following and touching harassments. The participants of the qualitative part had experienced verbal and visual harassments more frequently than the other kinds, and this finding was very similar to the quantitative results. According to the respondents of the quantitative part, the visual harassment is the most frequent, followed by verbal, touching and following harassments. Additionally, in case of the respondentsʹ reactions to street harassment, the quantitative results showed that most of the respondents (about %70) respond to the harassment passively. It means most of them preferred to stay silent while confronting a kind of harassment, and this finding agrees with qualitative results, too. Key Concepts: Street Harassment; Women; Response to Street Harassment; Mixed Methods